Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1927, Blaðsíða 81

Eimreiðin - 01.07.1927, Blaðsíða 81
eimreiðin BRÉF UM MERKA BÓK 273 aði oss, að reglulegar hendingar væri fegri og skýrari en hinar, sem óreglulegar eru og illt að muna, hann hefði og sýnt og sannað, að okkr væri þörf á því, að þekkja lögmál það, er fegurð málfars lýtr. En nú standa svo sakir, að fornmenn þeir, er rituðu sög- urnar, hafa ritað svo fagurt, að furðu gegnir. Hvernig gátu þeir gætt svo málfarsins, að sjaldan raskar hætti? Hjer er tvennt til. Þeir hafa annaðhvort haft þekkingu, sem fór for- 9örðum smátt og smátt eftir því sem klerkar hnigu meira og meira að latneskum fræðum og gerðust jafnframt andvígir norrænum fróðleik, eða þá, að þeir hafi verið meiri smekk- menn en því nær allir menntamenn, sem á íslenzka tungu hafa ritað síðan eftir 1400. ]óhannesi L. L. presti ]óhannssyni þykir það næsta ótrúleg tilgáta, að fræði þessi hafi verið til í fornöld, og að þau hafi verið kend í hofum. Jeg þykist vita, að margir munu verða honum sammála. Vel má og vera, að tilgáta þessi sje fráleit. En fari svo, að sanna megi, að fornmenn hafi vitað meira en meðalskáld eða rithöfundur veit nú um eðli máls, mun uiörgum detta hofin í hug. Heiðin fræði hafa leynst í landi alla elleftu og að minnsta kosti fram á tólftu öld. Flestir vit- nienn, er vitmenn gátu heitið, munu hafa staðið öðrum fæti aftr í heiðni, þótt svo ætti að heita, að þeir væri kristnir. Hofgoðar voru höfðingar margir hverir og vitmenn. Munu beir og vjefreyjur hafa þótt bera af öðrum. Snorri segir, að Oðinn og hofgoðar hans hafi verið kallaðir ljóðasmiðir. Ekki verða orð hans í Ynglingasögu skilin annan veg en að hof- Soðar hafi kennt þessa íþrótt, er vjer nú köllum skáldskap. Og segi nú Snorri satt, að hofgoðar hafi kennt skáldskapinn, té er ekki ólíklegt, að þeir hafi kennt mönnum að »tala snjallt og sljett*. Þau eru ekki öll fær um það, skáldin, sem nú eru uppi, að kenna mönnum að yrkja rjett, þótt ekki sje nema fornyrðislag, hvað þá heldr dróttkvæð ljóð. Þetta munu Soðar hafa gert, og var það vel af sjer vikið. Klerkar og aðrir kirkjusinnar hafa gengið svo vel frá hofsiðum öllum, aö segja má, að þeir hafi orpið þá gleymsku. En eitthvað 1111111 hafa verið sagt í hofum inni. Varla munu menn hafa set'ð þar þegjandi, og ekki hafst annað að, meðan verið var 18 L
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.