Eimreiðin - 01.01.1930, Blaðsíða 82

62 GUÐFRÆÐINÁM OG GÓÐ KIRKJA eimREIÐIW
þeir leitast ekki sífelt við að fylgjast með og halda sífelt á-
fram námi, nýju og nýju, samkvæmt þeim kröfum, sem að
kalla. Aminning R. E. Kv. um þekkingu á Iífsstefnu samtíðar-
innar hefur því ekkert erindi til guðfræðideildarinnar. Hun
gerir það sem hún getur. En áminningin er þörf hugvekja til
þjóðarinnar til að opna augu manna fyrir því, að það er ekki
nóg að krefjast þess af prestum hennar, að þeir haldi sífelt
áfram námi jafnhliða starfi sínu, heldur þarf að veita þeim
þau lífsskilyrði, að þetta sé hægt. Verða þær kröfur tæpast
gerðar háar, ef sanngirni er með, meðan prestum er gert að
skyldu að vera ýmist bændur, braskarar eða jafnvel bílstjórar.
Öðru máli gegnir um þá umkvörtun R. E. Kv., að guð'
fræðingar hafi »ekki nokkra hugmynd um, hvernig þjóðlíf
vort væri bygt upp« . . . »ekki nokkra hugmynd um, hvað
orðið kapitalismi þýðir«, . . . »ekki hvað lýðræði merkir og
ekki hvað felst í hugtakinu jafnaðarstefna*. í síðari greininni
segist hann vera að mæla með, að guðfræðingar afli ser
þekkingar á félagsfræði.
Hér verður að líta svo á, að sé um ákveðna tillögu að
ræða um fyrirkomulag deildarinnar, og breytingartillögu, Þar
sem ákveðin fræðigrein er nefnd. Mætti nú ætla að hér vaer1
engin smáræðis nýjung á ferðinni. — Þarna er þá frseði-
greinin, sem á að leysa guðfræðinga vora úr þeim vanda, er
þekkingarleysið hefur hingað til sett þá í. Fúslega skal það
játað, að guðfræðingar séu ekki stórfróðir um þau hugtök,
sem talin eru upp hér að ofan. Þeir munu vera álíka götóttir
í þeim efnum og mikill fjöldi annara mentamanna. Það skal
jafnframt játað, að sum af þessum hugtökum eru ofin wn
í stórfengleg og alvarleg vandamál samtíðar vorrar. En eS
vil spyrja: Hverjir eru fróðir um þau? Hverjir eru f®rir
um að gefa algilda skýringu eða »definition« á þessum
hugtökum? Mig grunar, að það yrði gleðidagur hjá fleirum
en mér, ef út kæmi einhver sú bók um félagsfræði, sem
hefði þær »definitionir« að geyma, og þar með algiH3
lausn á vandamálum hinnar félagslegu sambúðar mannanna.
Ég geri ekki ráð fyrir, að sú bók flytti ráðleggingar og hjal,
sem »hver óvalinn aulabárður getur haft eftir hleypidóma-