Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1930, Blaðsíða 125

Eimreiðin - 01.01.1930, Blaðsíða 125
^'MREIÐIN RITSJÁ 105 ^rr’ til. Þessi kunningsskapur fær þann alvarlega endi, að Halldór ^e'tir Maríu eiginorði og er um leið kominn í þá klípu, sem ekki verð- umflúin með öðru móti en því, að önnurhvor kvennanna líði skip- rot- Salvör hefur hafuað bónorði sjálfs æðsta mannsins í sveitinni, ^ar>ska faktorsins í Vogakaupstað, því hún ann Halldóri af heilum hug. n Þegar hún kemst að svikum hans, giftist hún faktornum til hefnda við ^alldór. Hamingjan er henni þá horfin um leið, því Marfa verður kona ^íalldórs og búa þau að Katanesi, þar sem áður var heimili Salvarar. ^ Arin líða og ný andlit bætast í hóp sögupersónanna. Hefnd Salvarar ^ _ r verið máttug. Halldór verður að sæta margvíslegum skapraunum verzluninni í Vogakaupstað. En hann er sami ofurhuginn og áður. nn iendir hann í sjávarháska, brýtur bát sinn, klífur þrítuga, svell- raða sjávarhamra, kemst kalinn og særður til bæja og bjargar á nn hátt Iffi nokkurra félaga sinna, en fæturna missir hann eftir kalið, sS v‘® Það þyngist ærið mikið lífsbaráttan, sem þegar er fullhörð fyrir. or hafði eignast son úti í Kaupmannahöfn fyrsta árið, sem hún var * faktornum. Sá sonur fellir ástarhug til dóttur Halldórs, og hafa þau 10 hvort öðru eiginorði, þegar móðir hans trúir honum fyrir því, að UOr sé faðir hans og unnuslan systir hans. Þessi frétt kemur eins ® reiðarslag yfir hinn unga mann. Hann slítur sambandi við unnustu ’ en Halldór faðir hennar Ieggur það þannig út, að Salvör hafi af sr°num hefndarhug spilt því, að þessi ráð tækjust. Þá fyrst tekur *'• Salvarar að blossa upp í honum. Engin hinna mörgu skaprauna hafði megnað slíkt, nema þessi. En þegar Ragnar sonur hennar frá henni Yrir honum frá, hvernig í öllu liggur, hjaðnar hatrið burt úr huga hans, sk’ endd v°it hann nú fyrst, að Ragnar er hans eigih sonur. Hefur hann þá ^íarSað honum frá dauða með því að leggja líf sitt í hættu. . Sl'eiðið er runnið á enda. Halldór Bessason gerir upp við sjálfan sig 1 dauða: hefur ás,inni, s,úlk num. Hann hefur losnað við þyngstu byrði lífsins: hatrið. Lífið verið honum örlátt þrátt fyrir alt. Það hefur verið leit að æsku- 1 sem hann hlaut á morgni lífsins, en misti af aftur, Ieit að Ingilín, '*vi Unnii sem hafði elskað hann án þess hann vissi af og nú var farin ndan honum, beið hans í dauðanum. Að vísu hafði lífsins vín verið blandið, „en hann hafði fengið að drekka, og það skifti mestu msii« 2 hef þýtt nokkrar línur úr niðurlagi þessarar bókar sem lítið sýnis- norn i Pess, hvernig K. G. segir frá. — Halldór hefur verið sæmdur heiðurs-: •Uerki c ■ . ‘Vnr eitt afreksverk sitt. Hann hafði bjargað enskum aðalsmanni
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.