Eimreiðin - 01.07.1931, Síða 93

EIMREIÐIN
KREUTZER-SÓNATAN
293
bera á kankvísi sinni og var jafn reiðubúinn til að hlæja að
kaupmanninum eins og að samsinna honum, alveg eftir því,
hvernig okkur hinum mundi geðjast að máli hans.
»Hvaða ótta eigið þér við?« spurði konan.
®Þann, sem ritningin á við, þar sem stendur skrifað, að
ei9Ínkonunni beri að óttast mann sinn«, sagði sá gamli og
lagði sérstaka áherzlu á orðið »óttast«.
sNei, nú verðið þér að afsaka, háttvirti herra! Þeir tímar
eru nú löngu liðnir«, sagði frúin nokkuð biturt.
*Nei, frú mín góð, þeir tímar eru ekki um garð gengnir
°9 verða aldrei, því þetta er nokkuð, sem ekki getur breyzt.
^Ve9 eins og hún hérna Eva okkar, konan, var sköpuð úr
r*fr mannsins, þannig er hún og verður hún aldrei annað um
«, sagði karl í svo ákveðnum róm og með svo sigri
svip, að búðarpilturinn sá strax í hendi sér, að kaup-
maðurinn væri að verða hlutskarpari í orðasennunni, og rak
UPP skellihlátur.
*Iá, þetta er nú yðar skoðun og annara yðar líka meðal
arltnannanna«, sagði frúin, sem að vísu vildi ekki sætta sig
v'ð að verða að lúta í lægra haldi, en var þó hætt að horfa
a °kkur meðan hún talaði. »Þið viljið hafa alt frelsið sjálfir
°9 loka konuna inni. Sjálfir neitið þið ykkur ekki um neitt.
æmin eru deginum Ijósari!«
„ *^að skiftir minstu máli, frú mín góð, því sannleikurinn er
Sa> að maðurinn flytur ekkert það inn á heimilið, sem kon-
Utlni hættir til, ef hún lendir á villigötum. Konan er brothætt
Sagði kaupmaður með þeim kennarasvip, sem hafði ekki
a ítil áhrif á tilheyrendurna. En frúin vildi ekki enn láta
Undan, þótt hún findi, að hún væri að bíða ósigur.
... ðýst þó við, að þér viljið ekki neita því, að konan sé
aglnnmgum gædd vera, eins og maðurinn. Hvað á hún nú
9era> þegar henni þykir ekki vænt um mann sinn?«
Sa9ði frúin.
*Ekki vænt um mann sinn«, endurtók gamli maðurinn
gjana'e9a og hnyklaði brýrnar. »Verið þér alveg rólegar, frú.
un aðeins fær að finna nógu áþreyfanlega til kærleikans,
a er engin hætta á því, að henni komi ekki til með að þykja
Vænt um mann sinn«.
aid>r alda
hrósandi (