Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1931, Blaðsíða 94

Eimreiðin - 01.07.1931, Blaðsíða 94
294 KREUTZER-SÓNATAN eimreiðin Þessi óvenjulega röksemdaleiðsla féll búðarpillinum einkum vel í geð, og hann rak ósjálfrátt upp langt aðdáunaróp. »Þetta er alveg rangt*, svaraði frúin áköf. »Það er þó ekki hægt að þvinga hjón til að elska hvort annað, ef þau bera ekki neina ást í brjósti hvort til annars«. »En þegar eiginkonan verður manni sínum ótrú, hvað þá?« spurði málfærslumaðurinn. »Það á ekki að koma fyrir«, svaraði gamli maðurinn, »svo langt má það aldrei ganga«. »En komi það nú fyrir, hvað þá? Því dæmin eru til«. »Ef til vill annarsstaðar, en ekki hér hjá okkur«, sagð' kaupmaður. Nú varð augnabliksþögn, svo að búðarpilturinn, sem sízt vildi standa öðrum að baki, notaði þegar tækifærið til þess að færa sig nær og leggja orð í belg. »Jú, víst eru dæmin til, eins og hneykslið hjá okkur í búð- inni. Það er ekki svo auðvelt að boína í því öllu. En einn af piltunum okkar hafði krækt sér í eina af þessum herjans drósum, sem eru dálítið lausar á kostunum, eins og komist er að orði. Það gekk svo sem ekki lítið á hjá henni. Piltur- inn er prúðmenni og enginn auli. Fyrst fór hún að daðra við bókhaldarann. Pilturinn okkar ætlaði þá að leiða henni fyrir sjónir með góðu, að þetta daður ætti ekki við, en hún var hin versta. Það var enginn sá óknyítur til, að hún ekki hefði í frammi, til að skaprauna honum. Svo fór hún að hnupla af aurum hans. Hann lamdi hana, en ekkert dugði, hún bara versnaði. Loks fór hún að eiga mök — svo ég viðhafi vaeg orð — við gyðingshund einn. Hvað átti nú piltur okkar að gera? Hann lét hana fara og lifir nú eins og ógiftur maður, en hún er á flækingi*. »Þetta hefst upp úr því að haga sér eins og sauður«, sagði gamli maðurinn. »Ef hann hefði aldrei leyft henni að leika lausum hala, en tekið hana strax alvarlega til bæna, hefði hun haldið sér í skefjum. Það er um að gera að grípa nógu snemma í taumana. Giftri konu er jafnt treystandi og tryppi í haga«- í sama bili kom lestarþjónninn til þess að taka við far' seðlum þeirra, sem ætluðu úr lestinni á næstu brautarstöð. Kaupmaðurinn afhenti sinn og sagði um leið:
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.