Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1931, Page 94

Eimreiðin - 01.07.1931, Page 94
294 KREUTZER-SÓNATAN eimreiðin Þessi óvenjulega röksemdaleiðsla féll búðarpillinum einkum vel í geð, og hann rak ósjálfrátt upp langt aðdáunaróp. »Þetta er alveg rangt*, svaraði frúin áköf. »Það er þó ekki hægt að þvinga hjón til að elska hvort annað, ef þau bera ekki neina ást í brjósti hvort til annars«. »En þegar eiginkonan verður manni sínum ótrú, hvað þá?« spurði málfærslumaðurinn. »Það á ekki að koma fyrir«, svaraði gamli maðurinn, »svo langt má það aldrei ganga«. »En komi það nú fyrir, hvað þá? Því dæmin eru til«. »Ef til vill annarsstaðar, en ekki hér hjá okkur«, sagð' kaupmaður. Nú varð augnabliksþögn, svo að búðarpilturinn, sem sízt vildi standa öðrum að baki, notaði þegar tækifærið til þess að færa sig nær og leggja orð í belg. »Jú, víst eru dæmin til, eins og hneykslið hjá okkur í búð- inni. Það er ekki svo auðvelt að boína í því öllu. En einn af piltunum okkar hafði krækt sér í eina af þessum herjans drósum, sem eru dálítið lausar á kostunum, eins og komist er að orði. Það gekk svo sem ekki lítið á hjá henni. Piltur- inn er prúðmenni og enginn auli. Fyrst fór hún að daðra við bókhaldarann. Pilturinn okkar ætlaði þá að leiða henni fyrir sjónir með góðu, að þetta daður ætti ekki við, en hún var hin versta. Það var enginn sá óknyítur til, að hún ekki hefði í frammi, til að skaprauna honum. Svo fór hún að hnupla af aurum hans. Hann lamdi hana, en ekkert dugði, hún bara versnaði. Loks fór hún að eiga mök — svo ég viðhafi vaeg orð — við gyðingshund einn. Hvað átti nú piltur okkar að gera? Hann lét hana fara og lifir nú eins og ógiftur maður, en hún er á flækingi*. »Þetta hefst upp úr því að haga sér eins og sauður«, sagði gamli maðurinn. »Ef hann hefði aldrei leyft henni að leika lausum hala, en tekið hana strax alvarlega til bæna, hefði hun haldið sér í skefjum. Það er um að gera að grípa nógu snemma í taumana. Giftri konu er jafnt treystandi og tryppi í haga«- í sama bili kom lestarþjónninn til þess að taka við far' seðlum þeirra, sem ætluðu úr lestinni á næstu brautarstöð. Kaupmaðurinn afhenti sinn og sagði um leið:
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.