Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1931, Side 94

Eimreiðin - 01.07.1931, Side 94
294 KREUTZER-SÓNATAN eimreiðin Þessi óvenjulega röksemdaleiðsla féll búðarpillinum einkum vel í geð, og hann rak ósjálfrátt upp langt aðdáunaróp. »Þetta er alveg rangt*, svaraði frúin áköf. »Það er þó ekki hægt að þvinga hjón til að elska hvort annað, ef þau bera ekki neina ást í brjósti hvort til annars«. »En þegar eiginkonan verður manni sínum ótrú, hvað þá?« spurði málfærslumaðurinn. »Það á ekki að koma fyrir«, svaraði gamli maðurinn, »svo langt má það aldrei ganga«. »En komi það nú fyrir, hvað þá? Því dæmin eru til«. »Ef til vill annarsstaðar, en ekki hér hjá okkur«, sagð' kaupmaður. Nú varð augnabliksþögn, svo að búðarpilturinn, sem sízt vildi standa öðrum að baki, notaði þegar tækifærið til þess að færa sig nær og leggja orð í belg. »Jú, víst eru dæmin til, eins og hneykslið hjá okkur í búð- inni. Það er ekki svo auðvelt að boína í því öllu. En einn af piltunum okkar hafði krækt sér í eina af þessum herjans drósum, sem eru dálítið lausar á kostunum, eins og komist er að orði. Það gekk svo sem ekki lítið á hjá henni. Piltur- inn er prúðmenni og enginn auli. Fyrst fór hún að daðra við bókhaldarann. Pilturinn okkar ætlaði þá að leiða henni fyrir sjónir með góðu, að þetta daður ætti ekki við, en hún var hin versta. Það var enginn sá óknyítur til, að hún ekki hefði í frammi, til að skaprauna honum. Svo fór hún að hnupla af aurum hans. Hann lamdi hana, en ekkert dugði, hún bara versnaði. Loks fór hún að eiga mök — svo ég viðhafi vaeg orð — við gyðingshund einn. Hvað átti nú piltur okkar að gera? Hann lét hana fara og lifir nú eins og ógiftur maður, en hún er á flækingi*. »Þetta hefst upp úr því að haga sér eins og sauður«, sagði gamli maðurinn. »Ef hann hefði aldrei leyft henni að leika lausum hala, en tekið hana strax alvarlega til bæna, hefði hun haldið sér í skefjum. Það er um að gera að grípa nógu snemma í taumana. Giftri konu er jafnt treystandi og tryppi í haga«- í sama bili kom lestarþjónninn til þess að taka við far' seðlum þeirra, sem ætluðu úr lestinni á næstu brautarstöð. Kaupmaðurinn afhenti sinn og sagði um leið:
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.