Eimreiðin - 01.01.1934, Qupperneq 113
E’MREIÐIN
^^lsíaðurimi. Laust fyrir síðustu áramót rakst ég á ritdóm, í einu
þ u“laðanna, um 1.—2. hefti „Iðunnar" f. á., eftir mentamann erlendis.
1 segir m. a.: „Séra Sigurður Einarsson á þarna grein gegn Arna
enn°^sVni, er hann nefnir: „Undir krossi velsæmisins". Vegur hann þar
1 knérunn íhalds og vana, ekki sízt í kynferðismálum . . . Annars
^ y’2fimi mannsins svo mikil, að manni sýnast þrjú sverð á lofti og öll
dj^lnU''ætl’ enda komst ég að því í sumar að andstæðingar hans bera
al(jPa *otn'n9u fyrir honum, Ieggja eyrun við því, sem hann segir og láta
^61 standa á andmælum . . . “
en KeSS‘ ,'^ærðu orð mintu mig á verk, sem ég átti ógert frá sumrinu,
Ser- - uar að gera litlar athugasemdir við þessa ritgerð S. E. Hvorki
þ6tt 69 ^að af aðdáun eða lotningu fyrir höfundi hennar. Mér barst
þ6 9 ”t®unnar“-hefti í hendur seint í ágúst í sumar, og að loknum lestri
VsSrSarar Sreinar lagði ég það á hilluna, með þeim ummælum að óþarfi
1 að eyða dýrmætum tíma til að svara svona ómerkri ritgerð.
um 30 ve* vera að niaklegt sé að hrósa S. E. fyrir vígfimi í ritdeil-
hv“’ en Þá er líka rétt að benda á bardagaaðferð hans, og athuga með
ina -3 ra®um hann hygst bera sigur úr býtum, og taka sem dæmi aðferð-
' bessari deilu.
s- E.
finnur hvöt hjá sér til þess að rita arkarlanga ádeilugrein, sem
"efnir „Nesjamensku". í þessari ritgerð er deilt, með næstum tak-
"ann
sú ^'ausu staerilæti, á mikinn fjölda manna utan lands og innan, og þó
*liki 61 * S° mt°B a vf‘rs4®ttirnar» þa er Þess Þ° ailvel saett að sveigja
)j| a® neinum sérstaklega í þeirri stétt, svo ekki verði miklar líkur
kannn^SVara Þaðan- Það er ráðist á garðinn, þar sem haldið er að
6ru Se ekki hár. Það er ráðist á þrjá menn, sem með skrifum sínum
oq l ®mdir þjónar yfirstéttarinnar: Davíð Stefánsson, Quðm. Friðjónsson
Það*1' ^etta r'tar-
Sks,d. er fyrirfram séð, að D. St. getur engri vörn komið fyrir sig.
m6g ,'n ^la sjaldnast aðstöðu til að verja verk sín sjálf. Það er ráðist
Q p U knniinni ósvífni á Guðm. Friðjónsson. Það ráð er kænlega hugsað.
h6fUr ' er skapstór og hefur sjaldan Iátið standa á andmælum, ef ráðist
láiig |V|6ri^ a afskifti hans af þeim málum, er hann á einhvern hátt hefur
■að . Sln *aka. Hann mundi standa upp og svara, og þá var snjalt ráð
ra honum með því að tala svo lítið sen- -unt var um deilumálið