Eimreiðin - 01.07.1947, Blaðsíða 38

190
ÍSLAND — EYLAND
EIMRKtt'tV
Lengst af, eða þar til síðasta heimsstyrjöld hófst og flugferðir
hefjast til landsins fyrir alvöru, hefur vort kæra land verið í
hugum erlendra þjóða og vor sjálfra, sakir nafnsins, fjarlægára
meginlandi Evrópu og Ameríku en það er að hnattstöðu. Hefur
fjarlægðin ásamt fornritunum verið þjóðinni hjálp til varðveizlu
tungunnar og öðru fremur átt sinn þátt í því að móta liugarfar
hennar og lífsviðhorf og skapa hina sérstæðu menningu, sem
erfitt liefur reynzt að fá erlendar þjóðir til að viðurkenna. Nafn
landsins og tunga þjóðarinnar hefur gert erfiðari aðstöðu til
gagnkvæmrar kynningar við þjóðir veraldar. Fjarlægð og kvrrð
vekur hugsun, gerir liugann fleygan og gefur ímyndunaraflinU
byr undir vængi. Hér voru því skilyrði til andlegra starfa, sagna-
ritunar og ljóðagerðar. Fornbókmenntirnar, sem þjóðin er kunn-
ust fyrir, hafa, ef til vill, orðið til sakir fjarlægðar landsins. Su
kynslóð, sem nú er ofar moldu, hefur lifað lífi sínu í gleði og
sorg í landi feðranna, og allar liennar minningar eru tengdar
Islandsnafninu. En ævi kynslóðanna er stutt hér á jörðu. Fyrr
en varir er þessi horfin af sjónarsviðinu og önnur tekin við, og
þannig verður það um alla framtíð kynslóð eftir kynslóð. Atburðir
gerast, rás viðburðanna rennur fram, og saga hinna nýju kynslóða
verður skráð. Allt myndi nú tengjast liinu nýja nafni, Eylandú
sem kæmi til að vekja endurminningar seinni kynslóða, svo sem
Islandsnafnið hefur vakið hjá þeim fyrri.
Það er eittlivað heillandi og frjálst við nafnið Eyland, sbr.
þessar ljóðlínur Steph. G. Stephanssonar: „Fjarst í eilífðar útsse
vakir eylendan þín: nóttlaus voraldar veröld, þar sem víðsýnið
skín“.
Þjóðin er nú farin að gefa náttúru landsins meiri gaum, lesa
bók hennar og skilur hana nú betur en áður var. Listamenn,
skáld og ritliöfundar tjá landið og menningu þjóðarinnar í líniun,
litum, tónum og list orðsins og skapa með því hvert listaverkið
öðru fegurra. Hér er ekki að líta land ísa og kulda með jökul-
breiðum og Eskimóabyggðum. Hér er nýtt land, álfu vorrar
yngsta land, land menningar, fegurðar og tignar með nýrri kyn-
slóð, nýjum möguleikum og væntanlega nýju nafni. Þá mun
nafnið Eyland hljóma af vörum æskunnar og komandi kynslóða
og vekja hugmyndir um land ævintýra og frelsis, land, sem engini