Eimreiðin - 01.04.1953, Side 31

WMREffin, HEIMSÖKN 103
fjaiagólf kemur ekki kunnuglega fyrir fætur, ef það er allt í
h®u °rðið viðkomu eins og mosaþemba á grasafjalli, og allt
e ur bjargazt fram á þennan dag i kofanum þeim arna, jafnt
n°tt sem degi, að sumarlagi eða í svartasta skammdeginu, þó
^arnpinn næði ekki milli súðar og gólfs.
a kom maðurinn að sækja vetti sína.
^eir eru til, vettlingarnir, sagði prjónakonan i dyrum sín-
" Vettlingarnir eru til.
I3að eru sjö og fimmtíu, sagði hann.
Nei, sagði hún alveg óvænt. — Þeir kosta átta krónur,
Um.
ettlingarnir, og leistarnir eins. Hún tinaði með meira móti,
e§ar hún tók við greiðslunni af manninum.
c ~~~ Nú! sagði maðurinn af Eyrinni. Það vilja allir hafa sitt.
Svo fór hann.
, ffb það vilja allir hafa sitt, tautaði gamla konan og lét
lna falla aftur. Og skyldi manni vera of gott að hafa sitt.
te V° ^rauP úún á kné og byrjaði að rúlla saman rauða gólf-
til
Orðsending
bátttakenda í smásögusamkeppninni.
Smásögur ±il samkeppninnar um að
°rr\as± i úrsli± og ±aka þá±± i alþjóða-
ePpni þeirri, sem siórblaðið New York
f1 eþa 1 d Trib une efnir ±il og auglýsl var
siðasia hefii Eimreiðarinnar, eru þegar
ernar að berasi, þó að iimanum ±il að
Se3ada inn sögur lúki ekki fyrr en 1. nóv-
erober næsikomandi.
Það er ágæ±±, að sögurnar i samkeppn-