Eimreiðin - 01.04.1953, Qupperneq 37

K,toREIBIN
YFIRLITSSAGA SKÓGVAXTAR
109
a i verið 20 álnir. Stórvaxnari segja þeir þó, að skógartré hafi
, a Möðruvöllum í Eyjafirði, séu gildar stoðir úr þeim skógi
sum þar. Afdrif þessa stórskógar segja þeir þau, að í ofviðri
jl'-^U'gt 1607 hafi hann gjörfallið. Ising hafði hlaðizt á trén,
u þau ekki átök stormsins og brotnuðu. Svo gæti oftar hafa
farið
um skógartré.
sarna mund sem þeir félagar, Eggert og Bjarni, áttu leið um
j.^i°ts^alshérað, siðla árs 1755, varð mikið gos í Kötlu með ösku-
ái' ð' S6rn na^ ^ Austurlands. Stóðu gosin fram í ágústmánuð
.1 eftir. Af völdum öskufallsins visnaði þá lauf á skógum,
Uikum gömlum trjám, og féll þá stórskógur mjög á næstu árum.
g < u menn hinn visnaða skóg til eldsneytis og kolagerðar.1)
ams konar hefur afleiðing öskufallsins orðið alls staðar þar, sem
Pað barst yfir, og jafnan fyrr og síðar í hinum fjölmörgu Kötlu-
8esum 0g öðrum gosum, sem öskufall fylgdi, allt frá landnáms-
^itnisburður Eggerts og Bjarna um mikið skóglendi á Fljóts-
neraði staðfestist af umsögn færeyska náttúrufræðingsins
° ai P. Mohr, tæpum tuttugu árum siðar, er hann fór þar um
^umarið 1781. Hann segir, að báðum megin Lagarfljóts sé mikill
°gur, hinn hæsti og mesti, sem hann hafi séð á ferð sinni.
^uu fór um Norður- og Austurland.
umóðan frá Skaftáreldunum 1783 hnekkti mjög vexti skóga,
Eld .annars gróðurs. Skóglendi gekk mjög úr sér og veslaðist upp.
i 1 °g yngri tré feysktust og dóu. Þá gjöreyddist skóglendi
m megin Hengifossár í Fljótsdal, og skógargrunnurinn tók
blása upp. Stærstu fauskatrén úr þessum skógi voru notuð
^ mftviður á fjárhús.
mpurn áratugi eftir eldmóðuna ferðaðist Sveinn Pálsson um
Un 1U'_ I ferðalýsingu hans er ekki að fá neitt almennt yfirlit
ni sbóglendið eða ástand skóganna. En hann fór um Hallorms-
^ askog og lýsir honum að nokkru og meðferð hans illri, að
• 91111 telur. Segir hann skóginn sennilega bezta skóginn á land-
u- Stórtrén segir hann, að hafi verið höggvin, þó ekki að rótum,
Ur bútuð hátt frá grunni, og standi nábleikir bútarnir eftir,
0 se af kalviði og toppvisnuðum ungum trjám.
!) Skógræktarritið 1948, bls. 66.