Eimreiðin - 01.04.1953, Blaðsíða 49

Eimreibin
RÚSSNESKAR BÓKMENNTIR
121
j)o^e9Ín’ sem er sumu leyti í svipuðum anda og kvæði Byrons,
rú n ^Uan’ en jafnframt framúrskarandi skýr og sönn lýsing á
er 6S^U Þjóðlífi. Aðalkvenpersónan í kvæðinu, Tatjana Larina,
L -l- -n ^rs^a fullkomna kvenlýsingin í rússneskum bókmenntum.
Sern ltle Boris Godunov er eitt af frægustu verkum Pushkins, þar
j j^^ann háir frægð fornkappa síns gamla föðurlands og hefur
ej , ra Veldi. Söguljóð hans, dramatískur skáldskapur og lýrik
nnist jafnt af snilli hans og óskeikulum smekk. Sama er að
m Pioðsögur hans og skáldsögur, en þeirra eru ef til vill
p-^tUastar Dóttir kapteinsins, Sögur Bjelkins og Spaðadrottningin.
er til þýtt á íslenzku af ritum Pushkins, helzt smásögur.
dr t ^0m ut eftir hann skáldsagan Pétur og María, og Spaða-
Var n'n9'n kom út árið 1949, nokkuð stytt, en um þær mundir
^kmynd, gerð eftir sögunni, sýnd hér í Reykjavík.
skálri- tlðarmafíur Pushkins, en þó nokkru yngri en hann, var
ttárnj1'- ^iiíilaii Jurevich Lermontov (1814—41), sem að loknu
St r>-a ilasiiólanum í Moskvu og síðan á liðsforingjaskólanum í
rekinG Urst)orS> gerðist liðsforingi í lífverði keisarans, en var
ejj.jr n Þ^ðan og sendur til Kákasus út af kvæði, sem hann orti
ejtjr ^ushkin látinn. í kvæðinu þótti gæta uppreisnaranda, og
a > a® tjermont°v orti það, höfðu yfirvöldin jafnan illan bifur
eihv°nUm’ en<ta var hann ofsafenginn að eðlisfari. Hann féll í
LegÍ’ eins Pushkin, aðeins 27 ára að aldri.
sin^ont°v varð fyrir miklum áhrifum frá Byron í skáldskap
' ®ezfu kvæði sín orti hann eftir að hann kom til Kákasus.
■‘ahn sama-
stefny - nui einnig skáldsögur og ruddi braut nýrri sálfræðilegri
tíma ^ussneskri skáldsagnagerð í þáttasafni sínu: Hetja vorra
Sehi l -Satni þessu er meðal annarra sagna smásagan Taman,
sem • ai(iið Chekhov sagði um síðar, að væri bezta smásagan,
pr^ltu® hefði verið á rússneska tungu.
er u - fsti skáldsagnahöfundur Rússa frá fyrra hluta 19. aldar
í jholaj Vasiljevich Gogol (1809—52), fæddur nálægt Poltava
óframmnu Litla-Rússlandi, eins og það var kallað. Gogol var
brjóstiærinn a^ eðlisfari, enda jafnan heilsutæpur, en bar þó í
fór tij mikla trú á hæfileika sína til að verða rithöfundur. Hann
að s;mSt' pétursborgar með þeim fasta ásetningi að komast þar
fyrir ^ennan i sögu og stunda jafnframt ritstörf, en varð
kenip V°nÍ3ri®®um. Sögukennarastarfið fékk hann aldrei, og viður-
eftjr v.gU tyrir skáldskap sinn hlaut hann enga, fyrr en út komu
út
hann
bók
sogur hans um lífið í Litla-Rússlandi, en þær komu
Undir nafninu: Kvöldin á bóndabænum hjá Dikanko.