Eimreiðin - 01.07.1953, Qupperneq 63

EIMREIÐIN
MÁTTUR MANNSANDANS
215
að breyta jörðinni stórkostlega til batnaðar. Þess vegna eiga allir
prestar og kennarar að boða þenna algilda og mikilvæga sann-
leika öllum heiminum, því að það er engin öruggari leið til að
kenna mönnunum, að guð er kærleikur og að allar kærleiks-
dugsanir eru frá honum komnar.
Með því að segja miðlinum að flytja sig æ lengra og lengra
aftur í tímann, gátum við fengið hjá honum nákvæma skýrslu
Um meðgöngutímann, hvernig fóstrið þróaðist í móðurlífi allt
frá þeim degi, er getnaður hafði átt sér stað.
Þegar við létum konuna hverfa aftur fyrir þann tíma og ég
spurði: „Hvar ertu nú?“, fékk ég þetta svar: „Ég svíf í lausu
lofti.“ Ég kvað þetta ekkert svar, og vildi fá að vita nákvæm-
lega, hvar hún væri, ef um nokkra tilveru hennar væri að ræða.
Hún svaraði því þá til, að nú væri hún í biðgarðinum, og svo
kom lýsing á því, hvernig allir geðlíkamir, reiðubúnir til að
holdgast, dveldu um skeið á þessum stað, þar sem þeir biðu þess
að fæðast aftur í holdslíkama. Hún lýsti fegurð þessa biðgarðs,
sagði, að litir hans væru dýrðlegri en nokkrir litir hér á jörð.
k*egar hún var spurð, hvað hún hefði haft fyrir stafni á þessum
stað, svaraði hún: „Okkar er gætt og við erum vernduð af „Hvít-
klæddu bræðrunum“ og „Bláklæddu systrunum“ (þannig orð-
rétt), en hlutverk þeirra er að sjá um, að andinn fái þann
líkama, sem honum er fyrirhugaður.“
Því var lýst, að þegar einhver holdgaðist í kvenlikama, þá
væru Bláu systurnar á verði umhverfis, en Hvítu bræðurnir
álengdar og fjarri. Hið gagnstæða ætti sér stað, þegar um karl-
mannslikama væri að ræða.
Þá var spurt, hvort nokkurt færi væri þarna á að velja sér
Ékama til endurholdgunar. Svarið var, að um ekkert valfrelsi
v®ri að ræða í þessu efni, það færi algerlega eftir því, hvernig
liðið líf manns hefði verið á jörðunni og annars staðar á milli
jarðvistanna, hvernig líkama og lífsskilyrði hann hlyti í nýrri
jarðvist.
Við fórum nú með minni konunnar ennþá fimm ár aftur í
límann, og var okkur þá sagt, að nú lifði hún á jarðstjörnunni
Venus. Hér bættist við óvænt vandamál, því að konan benti á,
að nú þýddi ekki að miða tímafærsluna lengur á jarðneska vísu,
Kí að á Venus væri allt annar timareikningur en á jörðunni.