Eimreiðin - 01.10.1953, Síða 24

j^aö pijrfu aó preóóa baxumar.
SMÁSAGA
eftir Svein Bergsveinsson.
Skilurðu það ekki? Nú, þó óg
geti kannske ekki kallazt annað i
augum heimsins en undirtylla a
skrifstofu, og þó ég reyni ekki að
troða þeirri skoðun inn á sam-
borgara mína, að ég sé eitthvert
gáfnaljós í vísindum eða listum,
og þó ég flaggi ekki með pípu'
hatt við jarðarfarir, þá hef ég þ°
leyfi til að hafa mínar skoðanir
útaf fyrir mig og lifa eftir mínum
grundvallarreglum. Það er min
skoðun, að maður geti ekki lifað
án vissra grundvallarreglna. Þ^ð
er einmitt kjölfestan í lífinu. Þa®
muntu reyna, þegar þú sjálfur ert orðinn fjölskyldufaðir. Hitt
er annað mál, að maður getur skipt um grundvallarreglur. Það
kemur allt af sjálfu sér. Ég hafði t. d. hugsað mér það, þegai
eiginkona væri á annað borð komin i íbúðina, að þá væri það
hennar hlutverk að leysa þau viðfangsefni, sem innan vegg]a
þessarar íbúðar kunna að koma fyrir. Það var hlutur, sem kom
af sjálfu sér eins og það, að ég passaði mínar tölur og reikning5'
færslur.
Já, já. Ég veit, hvað þú ætlar að segja. Það er sitt hvað að hafa
ákveðnar hugmyndir um einhvern hlut og að ætlast til þess af
öðrum, að þeir séu sömu skoðunar. Þetta hefur áreiðanlega kon-
unni minni, Nínu, fundizt líka. Það er að segja: Hún myndi
aldrei hafa hugsað það sem almenna reglu. Hún hefur ekki
eins mikla þjálfun í rökréttri og óhlutbundinni hugsun og við,
sem vinnum á skrifstofu. Hún myndi hafa orðað reghma sem