Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1953, Síða 56

Eimreiðin - 01.10.1953, Síða 56
292 KALÍGÚLA OG MUSTERIÐ 1 JERÚSALEM eimreiðin IV. Þegar málum var svo komið, sem nú hefur sagt verið, fóru þeir Aristóbúlus, bróðir Agrippu konungs, Helíkas hinn mikli og fleira stórmenni af ætt þessari, til Petróníusar, og lögðu fast að honum að aðhafast ekkert í máli þessu, þar sem augljóst væri að lýður- inn væri óhagganlegur og myndi grípa til örþrifaráða. Báðu þeir hann að rita Kajusi, að Gyðingar mættu ekki með nokkru móti heyra þessa líkneskju nefnda og að þeir héldu fast við þá ákvörð- un að veita henni ekki viðtöku, að þeir væru hættir að plægja akrana og sá, að þeir vildu ekki hefja ófrið gegn honum, af þvi að þeir hefðu engan afla til þess, en ætluðu sér að ganga beint út í opinn dauðann heldur en horfa á lögmálið fótum troðið, svo og að þar sem ekki væri sáð í akra, hlytu rán og gripdeildir að hefjast, en skattar greiddust engir. Mætti þá svo fara, að Kajus snerist til mildi og hætti við að láta reiði sína bitna á þeim og gereyða þjóðina. — Með þessum orðum sárbændu þeir Petróníus, Aristóbúlus og þeir, sem með honum voru. Petróníus hlýddi á hinn ákafa málflutning Aristóbúlusar og þeirra, sem með honum voru, sá hve mikið var til í því, sem þeir sögðu og með hve mikilli alvörugefni þeir báru bænir sínar fram- Hann vissi, hve óbilandi andstaða Gyðinganna var og fann, hve andstyggilegt það var, að vera svo mikill þræll hins brjálaða keis- ara, að láta hafa sig til þess að drepa margar tugþúsundir manna fyrir það eitt, að þeir voru ósveigjanlega trúir guði sínum, en eiga vísa refsingu síðar fyrir slíkt athæfi. Að öllu þessu athuguðu réð Petróníus af að senda til Kajusar og skýra honum frá því, hve þungbær honum væri reiði keisarans fyrir það að hafa ekki þegar framkvæmt vilja hans samkvæmt bréfinu. En feginn yrði hann, ef keisari vildi hætta við þessa ákvörðun. Ef ekkert undanfæri væri að framkvæma þessa vitfirringslegu ákvörðun, gæti hann hafið ófrið gegn Gyðingum. Og ef keisari sneri reiði sinni a hann fyrir þennan drátt og fyrir tregðu að framkvæma skipun bréfsins, þá væri það ekki nema drengskaparbragð að láta jafnvel líf sitt fyrir slíkan f jölda manna. — Hann ákvað því að hlusta frek- ar á bænir Gyðinga í þessu máli. V. Stefndi hann nú Gyðingunum saman í Tíberías, og komu þangað margar tugþúsundir. Herliði sínu öllu fylkti hann gegnt þeim- Hann lét ekkert uppskátt um sína eigin skoðun á málinu, en lýstl skipun keisarans og sagði þeim, að reiði hans myndi koma þeim
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.