Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1956, Page 78

Eimreiðin - 01.07.1956, Page 78
230 EIMREIÐIN „Og fyrst þér vissuð ekki betur en ég væri ciauður, get ég ekki láð yður, þótt þér ginuð yfir agninu — enda þótt þér eigið hér engu erindi óloknu. Og þú,“ hann sneri máli sínu að Megan, sem lá út af og skældi, „það lítur ekki út fyrir, að þessi friðill þinn vilji þig, þegar allt kemur til alls. hað er ekki að vita, nema hann sé hræddur um, að þú kunnir að koma því svo fyrir, að þú getir komizt yfir líftrygginguna hans.“ Megan grét sáran. „Þetta læt ég ekki bjóða mér. Þið eruð ekkert annað en djöflar, allir saman. Ég skal drepa mig . . .“ Hún spratt enn upp af bekknum. „Þú mátt sjálfri þér um kenna,“ mælti Sam reiður. „Hvað mætti ég segja, sem hef verið kviksettur í viku og kemst að raun um, þegar ég kem heim, að konan mín er að skemmta sér á baðstað fyrir líftrygginguna rnína? Dettur þér kannske í hug, að maður setjist að miðdegisverði eins og ekkert hafi í skorizt? Því spyr ég í herrans nafni — hvað mætti ég segja? Ég hef verið dauður, vakna aftur til lífsins og kemst að raun um, að veröldin er vond og flá — og að mín eiginkona er ekki einu sinni gædd þeirri sómatilfinningu, að henni verði að draga tjöld fyrir gluggana sína eða smeygja sér í einhverja dökkleita spjör til merkis um sorg sína!“ Hún starði á hann óttaslegin. Þetta var í fyrsta skiptiö, síðan hún kom heim aftur, að hún kannaðist við þann gamla Sam, lifandi Sam. Og samt var hann að einhverju leyti ann- ar en áður. Það var ekki eins mikill belgingur í honum, meiri festa. Hún hopaði og fann til máttleysis í öllum lim- um. Hún varð hrukkótt og gömul ásýndum. Gesturinn reis vandræðalegur á fætur. Andrúmsloftið í eldhúsinu var allt í einu orðið mengað æstri eftirvæntingu, einkaátökum, sem ekki komu honum við. Hann vissi ekki, hvað segja skyldi. Sam kom honum til aðstoðar. „Þér getið fengið allan beina í kránni. Þeir hafa afbragðs- gott öl þar niður frá. Sælir á meðan.“ Ted hvarf hljóðlega út úr eldhúsinu. Frá hvirfli til ilja mátti á honum sjá, er hann smeygði sér út um dyragættina, að honum þótti sem þungu fargi væri af sér létt.

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.