Eimreiðin - 01.04.1957, Blaðsíða 72

144
EIMREIÐIN
stofu, 48 fulltrúar einmenningskjördæma, en 4 fulltrúar há-
skólans, Queen’s University, í Belfast, og í efri deild 12. Full-
trúi konungsvaldsins er landstjórinn, en ráðherrar ábyrgir
gagnvart þingi Norður-írlands. Forsætisráðherra er Brooke-
borough lávarður, en landstjóri er nú Wakehurst lávarður.
Valdsvið landstjórans er ákveðið í stjórnarskránni.
Stormonteignin varð opinber eign 1921, og var þá hafinn
undirbúningur að þinghúsbyggingunni, en fyrsti þingfundur
í henni var haldinn haustið 1932. Eftir að ég hafði skoðað
þinghúsið, gekk ég á fund hr. Moore, skrifstofustjóra í land-
búnaðarráðuneytinu, og átti við hann viðtal um landbúnað
Norður-Irlands. Hér er ekki rúm til að segja neitt að ráði
frá þeim málum, en þess vil ég þó geta, að landið er gott,
moldin frjó, ræktun á háu stigi og framfarir yfirleitt miklar.
Verðmæti landbúnaðarafurða Norður-írlands nam á fjárhags-
árinu 1954—55 tæpum 4 milljörðum ísl. króna, og var þar af
útflutt fyrir rúmlega 2.6 milljarða. I sumum greinum standa
Ulsterbúar framar öllum öðrum hlutum brezka konungsríkis-
ins á sviði landbúnaðar, svo sem um allt, er varðar umbúðir,
flutning, eftirlit og meðferð á landbúnaðarvörum, enda liafa
ströng lög verið í gildi um þetta frá 1924. Bústofninn er undir
mjög ströngu eftirliti, og eru lög um það tiltölulega ný, og
fjölgar þeim bændum stöðugt, sem hafa vottorð um, að búfé
þeirra sé heilbrigt.
Búnaðarfélög eru mörg og búfjársýningar tíðar og mikið
sóttar, eru sumar meðal hinna kunnustu, sem haldnar eru á
Bretlandseyjum. Tilraunabú eru rekin og nútímavélar í notk-
un, jafnvel á smábýlunum. Athyglivert þótti mér, að bændur
hafa með sér framfara- og menningarsamband, og eru í því
sérstakar deildir fyrir unga bændur, sem sjálfir skipuleggja og
halda sínar eigin búfjársýningar. — Bændur stunda fjölrækt.
Margir eiga sauðfé, og er ég sá sauðfé upp til fjalla, fannst
mér það til að sjá miklu líkara íslenzka sauðfénu en ég hafði
búizt við.
Það er annars dásamlegt að aka upp til fjallanna, en mér
veittist tækifæri til þess síðar í ágætu veðri. Það var þriðja
dag minn í Belfast, 2. október, í hópi nokkurra gesta Ferða-
skrifstofu ríkisins, og var fararstjóri hr. Frizzell, framkvæmda-