Eimreiðin - 01.04.1957, Blaðsíða 76

148
EIMREIÐIN
inn orðstír. Þar hefur göfug list þróazt í áratuga baráttu, og
hefur sannazt þar sem hér, að mikilvægari glæstum salar-
kynnum er ástin á listinni og fórnfýsi þeirra, sem „vinna, en
spyrja’ ei um laun“.
Einn daginn heimsótti ég stéttarbræður hjá Belfast Tele-
graph, sem er stærsta og útbreiddasta blað Norður-írlands,
og birtist þar viðtal við mig daginn, sem ég fór til Dyflinnar,
undir fyrirsögninni: „Ulster eins og það kemur blaðamanni
frd íslandi fyrir sjónir", en raunar var meira um ísland rætt
í viðtalinu, þótt fyrirsögnin væri þessi. Leiddi þetta til þess,
að ég var beðinn að segja frá íslandi í viðtalsþætti í norður-
írska útvarpinu.
Að lokum þetta:
Frá írlandsferð minni mun ég til æviloka eiga eingöngu
fagrar og góðar minningar um írland og írsku þjóðina, norð-
an og sunnan markalínunnar. Á landnáms- og söguöld íslands
hefur minningin um írland lifað í margra hugum, þeirra,
sem þaðan komu, og ef til vill fram eftir öldum í hugum
niðja þeirra. Á spjöld fornrar sögu voru um það fögur ævin-
týri skráð, og því höfum við aldrei gleymt með öllu. Ég vil
óska þjóð minni þess, að hún megi kynnast betur írlandi,
írsku þjóðinni og írskri menningu. Svo bið ég þessu fagra
landi og því góða fólki, er það byggir, guðs blessunar.
☆
Sú skoðun, að einungis tizkan skuli ráða afstöðu okkar, hefur sína
miklu kosti. Hún gerir öll heilabrot óþörf. Það er ekki miklum erfiðleik-
um bundið að læra orð eins og kompleks, ödipus, reaktion, sadismi,
bourgeois og allegorisk, og annað og meira þarf ekki til þess að geta
vakið hrifni sem ræðumaður eða rithöfundur. Sum — ef ekki öll —
slik orð hafa kostað þá mikil heilabrot, sem notuðu þau fyrstir eða
gæddu þau þeirri merkingu, sem þau hafa nú. Það var eins með þau og
bankaseðlana, að upphaflega voru þau innleysanleg með gulli.
Nobelsvcrðlaunarilhöfundurinn Berlrand Russell.