Eimreiðin


Eimreiðin - 01.04.1957, Blaðsíða 24

Eimreiðin - 01.04.1957, Blaðsíða 24
96 EIMREIÐIN vinnu. Árum saman prjónaði hún fingravettlinga og seldi. Valdi hún þá allar þær litbreytingar, sem fást kunna úr ís- lenzkum sauðalitum, og lét litina „elta hvern annan“, eins og hún komst að orði. Og svo var augað glöggt og smekkur- inn næmur, að aldrei kom fyrir stílbrjótur í röndum né lita- vali, og svo liárfínt var unnið, að líkja mátti við köngurlóar- vef. EILÍFÐARMÁLIN. Þess var fyrr getið, að á efri árum Ólafar hefðu eilífðar- málin mjög fyllt hug liennar. Má segja, að hin síðustu ár hafi naumast annað áhugamál komizt þar að, eða að minnsta kosti taldi hún flest annað fánýtt hjá því, að mennirnir fengju öðlazt vissuna um, „að dáinn lifir“, þá vissu, sem hún sjálf hafði öðlazt og veitti henni frið og fullnægju síðustu æviárin. En ekki hafði hún öðlazt þessa vissu án fyrirhafnar. Þar lá að baki áratuga reynsla og leit að því, sem hún taldi sannast og réttast. Hún hafði í vöggugjöf eignazt óvanalega leitarþrá, svo að henni var það beinlínis sársauki að geta ekki skilið þau viðfangsefni, er sóttu á hug hennar. Og jafn- an þegar leyst var úr einni spurningunni, skaut annarri upp. En samfara þessari leitarþrá var mikil efagirni. Rökvís hug- ur hennar varð að reyna allt og sannprófa áður en hún kæm- ist að fastri niðurstöðu. Slík efagirni og rannsóknarhugur er i raun réttri dálítið einkennileg um svo tilfinningaríka konu, en tvímælalaust hefur oft staðið stríð milli hjartans og heilans. En hún var gædd miklu af gáfum vísindamanns- ins, bæði innæi og rökvísi. Ólöf ólst upp við trúarskoðanir og trúrækni gamla tímans. En barnatrúin veitti henni enga fullnægju. Spurningarnar um Alföður og framhaldslíf mannsins tóku snemma að ónáða hug hennar. í „Bernskuheimilinu" segir hún: „Móðir mín sagði mér frá Guði og hans dásemdum, þegar ég var lítið barn. Illa gekk henni þó að svara öllum spurningum, svo að ég var fast ráðin í því að fara til biskupsins, þegar ég væri nógu stór til þess, til að fá hjá honum upplýsingar um ann- að líf og annað það, sem móðir mín var ekki nógu vel heima
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.