Eimreiðin - 01.05.1968, Qupperneq 74

146
EIMREIÐIN
þeirri portúgölsku í stiganum á
uppleið og spurði hvort eitthvað
hefði gerst. Óekkí, sagði hún,
nema hvað eldsnemma um morg-
uninn hafði Svíinn nágranni
minn hringt bjöllunni, dóttir
frúarinnar hafði hraðað sér á
vettvang, með þeim árangri að
meydómi hennar varð háski bú-
inn í fyrsta sinn á æfinni, en
hrinur hennar kölluðu nokkra
nærbúandi Egypta og Indverja á
vettvang, auk móður hennar og
terríersins, sem bitið hafði Holm-
gren til skaða í heila fótinn.
Og nú hafði frúin beðið Svíann
sinn á brott að verða hið snar-
asta, og þótti víst engum mikið.
Frá þessu skýrði mér sú portú-
galska með þeirri mímik, sem
þennan þ]óðflokk einkennir;
hún talaði með djúpum suðu-
kenndum strigabassa einsog al-
gengt er um holdugt kvenfólk
með víðan brjóstkassa. Eg hrað-
aði mér áfram upp og kom að
herbergi nágranna míns opnu;
hann var önnurn kafinn við að
láta niður.
Hvert er verið að fara, spurði
ég.
Hann leit mig illu auga.
Utá flugvöll, sagði hann, ég
er búinn að ráða mig til Kongó.
Hjá Union Miniére.
Hvað að gera.
Að skjóta blámenn fyrir fag-
mannskaup, livað annað.
Ertu viss um nema þeir pikki
úr þér hitt augað.
Hann yppti öxlum. Ef ég lifi
það þá, tautaði hann. Ég er viss
um Jrað grefur í bitinu eftir þetta
djöfuls hundkvikindi.
Þér var nær að reyna heldur
við þá portúgölsku.
Ég hélt líka hún kærni, því
hringdi ég.
Ég er hissa að kerlingin skyldi
ekki gera nema reka Jrig.
Hann rakti gang málanna fyr-
ir mér að nokkru, og skildist mér
að Jrau frú Ríad hefðu sæst á að
láta áverkann eftir hundinn
koma á móti tilræðinu við dyggð
dótturinnar.
Ég stóð um hríð í dyrunum og
horfði á tiltektir hans. Hann
vöðlaði skyrtunr niðrí tösku og
gekk berserksgang. Svo glórði
hann skyndilega uppá mig og
mig stórfurðaði á heiftinni, sem
rúmast gat í þessu eina auga.
Á lrvað ertu að glápa, sagði
hann og bölvaði.
Ég sagði: Mig minnti þér væri
vel við negra.
Það sljákkaði lítillega í hon-
um og hann níddist varlegar á
skyrtunum sínum en fyrr. Hann
sagði næstum hógvær:
Já við drepum hver annan.
Það höfum við alltaf gert frá því
sögur hófust; verið keyptir til
Jress, hræddir til þess, tældir til
|)ess. Þessvegna hefur heimurinn
slampast af til þessa, sá heimur