Eimreiðin - 01.05.1968, Blaðsíða 86
158
EIMREIÐIN
ættarnafni sínu og ltinni ensku mynd
nafns síns; jáfnframt skilgreinir hann
það, livers vegna hann telur sig bæði
Kanadamann og Islending. 1 þessari
urnsögn um bók lians þykir mér fara
vel á því að viðhafa hið íslenzka skírn-
arnafn lians, minnugur þess, að þar
sem hann hefur um langt skeið skipað
virðulegan ltéraðsdómarasess í Mani-
tobafylki, tala íslendingar vestan hafs
venjuleg urn hann sent „Lítidal dóm-
ara“.
Hann hefur áður gefið út þessar
bækur: Two Ways of Life: Freedorn
or Tyranny? (1940. Sjá ritdóm minn
í EimreiÖinni, júlí—september 1941);
Canadian Citizenship and Our Wider
Loyalties (1946); og The Saskatchewan
Icelanders, A Strand of the Canadian
Fabric (1955). Allar eru bækur þessar
athyglisverðar um margt, en hin síð-
asttalda snertir oss íslendinga sérstak-
lega, því að hún fjallar, eins og heiti
hennar bendir til, um Islendinga í
Saskatchewanfylki í Kanada og er skil-
merkilegt og fróðlegt yfirlit um land-
nám þeirra í umræddu fylki og fram-
lag þeirra til kanadisks þjóðlífs. Þessi
bók má því í vissum skilningi skoðast
sem forspil að hinu nýja og umfangs-
rnikla riti höf. um Islendinga í Kan-
ada, sem hér er stuttlega gert að um-
talsefni. En það er 2. bindi í ritsafni
um hin ýmsu þjóðarbrot í Kanada
(Canada Ethnica Series), er út eru gef-
in á vegum The Centennical Commis-
sion í Ottawa og Tlie Canadian Ethnic
Press Federation í Winnipeg, í tilefni
af aldarafmæli Fylkjasambands Kanada
1967.
Valdimar Lindal tjaldar sögusvið
sitt með inngangi um samhengi nor-
rænnar og islenzkrar menningar og
áhrifavald hennar og skírskotar þar til
unnnæla fjölmargra erlendra og ís-
lenzkra fræðimanna máli sínu til
stuðnings. Lýkur hann inngangskafla
sínum á þá leið, að með þessu riti
sínu vilji hann leitast við að sýna það,
að hve miklu leyti íslenzkar menning-
arerfðir, nánar tiltekið „The Icelandic
Mind“ (íslenzkur andi), eins og hann
orðar það, hafi haft varanleg áhrif í
kanadisku þjóðlífi.
Þessi bók hans er ekkert smáræðis-
rit, því að hún er 512 bls. í stóru
broti. Innihaldi hennar er ágætlega
lýst í stuttu rnáli í eftirfarandi máls-
grein í ritdómi Haraldar Bessasonar
prófessors (Lögberg-Heimskringla 30.
nóv. 1967);
„Blaðsíðufjöldi einn gefur til kynna
meiri háttar verk. Ekki er minna vert
um langa nafnaskrá, sem gerir bókina
handhægt uppsláttarrit. I þriðja lagi
má geta myndanna, sem prýða bók-
ina. Margar þessara mynda eru fágæt-
ar og liafa rnikið sögulegt gildi. Bók-
inni er skipt í átta þætti. í fyrsta
þætti ræðir höfundur hinn forna
menningararf Islendinga og það sam-
spil erfða og umhverfis, sem átti þátt
í sköpun þess arfs. í öðrum þætti er