Iðunn - 01.06.1887, Side 118

Dæmdur fyrir sakleysi.
Eptir
£eo Soíotoij .
■Y* borginni Wladimir bjó kaupmaður einn ungur að
X aldri, Akszonow að nafni. Seldi hann varn-
ing sinn á tveim stöðum í borginni og var hús-
eigandi. Hann var fríður sýnum, ljóshœrður og
hrokkinhærður; gleðimaður var hann mikill og
söngmaður. Hafði hann á fyrstu æskuárum verið
heldur hneigður til drykkjar og óróaseggur við öl.
En eptir að hann kvæntist bar minna á slíku og
kom það ekki fyrir að jafnaði.
Einhvern tíma um sumarið fór Akszonow til árs-
markaðarins í Nischni. Sagði þá kona hans við
hann að skilnaði: »Iwan Dmitriewitsch, farðu
ekki í þetta skipti. Mig dreymdi að þú kæmir út
úr borginni og tækir ofan; en hvað sáegþá? Höf-
uðið á þcr var orðið algráttn.
Akszonow hló við. »Ekki annað«, sagði hann,
»það veit á góð kaup og gróða. Ef mér fénast vel
þá skal eg færa þér dýrindis gjafir«. Aö svo mæltu
kvaddi hann konu og börn og lagði á stað.
þegar hann var kominn hér um bil miðjavega,
mætti hann kaupmanni, sem hann þekti, og voru
þeir saman um nóttina í gestgjafahúsi nokkru. jpeir
drukku saman te og háttuðu í tveimur herbergjum,
gem voru hvort hjá öðru. Akszonow vaknaði urn