Tímarit lögfræðinga - 01.07.1956, Qupperneq 14

izt svo að orði: „Jarðhitaréttindi eru einn óaðgreinan-
legur hluti ^landareignar“.
Þetta frumvarp var eigi afgreitt. Lét stjórnin siðan
leggja það fyrir Alþingi 1929 og 1931, að visu lítils háttar
breytt i siðara skiptið, en i bæði skiptin dagaði það uppi.
Á Alþingi 1936 bera svo þingmenn Árnesinga, þeir Bjarni
Bjarnason og Jörundur Brynjólfsson, fram frumvai’p til
laga um eignar- og afnotarétt jarðhita. Það frumvarp er
að efni til að mestu samliljóða frumvarpi rílcisstj órnar-
innar frá 1928. Þó var 12. gr. frumvarpsins frá 1928 al-
veg felld niður og ný fyrirmæli sett i 11. gr. hins nýja frv.
Þar segir svo: „Eigendum og umráðamönnum jarða, þar
sem jarðhiti er, eða jarðhitasvæði eiga, er heimilt að leita
aðstoðar ríkisins við rannsókn jarðhitans. Skal ríkið veita
mönnum slíka aðstoð ókeypis, eftir því, sem ástæður leyfa
og fé er veitt til þess á fjárlögum. Á sama hátt skal rikið
veita mönnupi aðstoð um samning kostnaðaráætlunar
um notkun jarðhitans“. Þetta frumvarp fékk ekki af-
greiðslu. Yar það því flutt aftur óhreytt af sömu mönnum
á Alþingi 1937. En það fór á söniu lund. Hins vegar var
á þvi þingi samþykkt þingsályktunartillaga um rannsókn
jarðhitans á Islandi, sbr. Alþt. A 1937 þskj. 470. I síðari
hluta ályktunarinnar var skorað á rikisstj órnina „að láta
undirhúa fyrir næsta þing frumvarp um eignar- og af-
notarétt jarðhita á svipuðum grundvelli og þeim, sem á-
kveðinn er i frumvarpi á þskj. 17, er nú liggur fyrir neðri
deild Alþingis“.
Samkvæmt þingsályktun þessari lét forsætisráðherra at-
huga frumvarpið frá 1937 á þskj. 17. Yoru gerðar á því
nokkrar minni háttar breytingar, en í engu var kvikað
frá grundvallarstefnu frumvarpsins um eignarréttinn að
jarðhitanum, sbr. Alþt. 1938, A þskj. 63. Var frumvarpið
síðan flutt af sömu mönnum og áður samkvæmt ósk for-
sætisráðherra. Ekki varð frumvarpið útrætt á því þingi.
Á Alþingi 1939 var frumvarpið enn borið fram og komst
140