Tímarit lögfræðinga - 01.07.1956, Blaðsíða 58

danske Kriminalret“, er hann lét frá sér fara sér-
staka hlutann. Prófessor Hurvsdtz er mörgum liér að
góðu kunnur, svo og verk hans. Ástæða er til að vekja sér-
staka athygli íslenzkra lögfræðinga á þessari bók. Hegn-
ingarlög okkar, bæði hin eldri og yngri, eru svo lík hin-
um dönsku, að danskar fræðibækur um þau liafa beint
gildi hér. Við liinir eldri lögfræðingar munum þá C. Goos,
C. Torp og O. Krabbe (Kommentar). Njunælið, sem hér er
um að ræða, er það, að síðan sérstaki hluti Goos kom út
1896, liefur sá hlutinn ekki verið ræddur í vísindalegri
handbók. Margt er nú breytt. Ný lög komin, nýir tímar
og ný viðhorf. Þótt bók Goos væri merkisrit sinna tíma,
var orðin hrýn nauðsyn á nýrri bók og nú er hún komin.
4. Stjórnarfarsréttur, réttarfar.
Um stjórnarfarsréttinn er þess helzt getandi, að N.
Mölhnann og S. A. Hjermov liafa gefið út 1954—1955
itarlega bók um sveitarstjórnarmál: „Hándbog for danske
Kommuner I—III“. Margt mun frábrugðið í sveitarstjórn-
armálum hér og í Danmörku og beint gildi hókarinnar
því takmarkað. En hún gæti þó að ýmsu leyti verið til fyr-
irmyndar þeim, sem sams konar bók semdi um sveitar-
stjórnarmál liér. En það er verk, sem þyrfti að vinna.
Á sviði réttarfars má nefna „Skifteretten I. Konkurs"
eftir Erwin Muncli-Petersen prófessor. Framhalds var að
vænta vorið 1956, en vegna liins snögglega fráfalls Munch-
Petersens verður ekki af því að sinni. Það var mikill skaði
danskri — og reyndar norrænni — lögfræði, að prófessor
Muncli-Petersen — þeim ágæta manni— skyldi ekki verða
lengra lifs auðið.
Árið 1954 efndi Kaupmannahafnarháskóli til verðlauna-
ritgerðar á sviði réttarfars. Efnið var að rannsaka skyldi,
hverjar réttargerðir mætti nota til þess að fullnægja
skyldu aðila til athafnaleysis og hver væru skilyrði til
þess að slíkar réttargjörðir mættu fara fram.
184