Tímarit lögfræðinga - 01.01.1960, Qupperneq 14

des. 1766. Þeir Magnús Stephensen og Stefán Thoraren-
sen gerðu um 1790 hvor í sínu lagi tilraun til þess að fá
lögfestar skýrar reglur um þetta efni, en varð lítt ágengt.
Með tilsk. 11. júlí 1800 um stofnun Landsyfirdóms o. fl.
voru dóminum fengin í hendur ýmis verkefni, sem fram til
þessa höfðu verið í verksviði lögmanna, þ. á m. að sýsla
um þinglýsingu afsals- og veðbréfa, sem nú skyldi birta
í Landsyfirdóminum. Með þeirri tilsk. var þó engin til-
raun gerð til að lögfesta nýjar efnisreglur um þinglýs-
ingar, og sat því allt eftir sem áður við sama losið og
ringulreiðina. Þegar á fyrsla starfsári Landsyfirdómsins
skrifuðu dómendur stjórninni og bentu á þörfina á ný-
skipan þinglýsingarmála. Segir m. a. í bréfinu, að „ordent-
lige Pantebögers Indretning .... er aldeles ukjendt ....
i Island“. Varð þessi ábending til þess, að stjórnin skip-
aði dómendur og varaforseta Landssdirdóms í nefnd til
þess að gera tillögur um nýskipan á „pantevæsenet“, eins
og það er orðað. Telja má fullvíst, að þessi nefnd bafi
skilað tillögum, þegar það er virt, hve atorkusamir menn
og vinnuglaðir völdust í bana, en að svo stöddu hefur
mér ekki tekizt að bafa uppi á þessum tillögum, og vist
er, að þær leiddu ekki til neinna lagaaðgerða. Um 1810
sýnist kanselliið hafa komizt að þeirri niðurstöðu, að
rétt væri að lögfesta tilsk. 7. febr. 1738 bér á landi, og
féllst rentukammerið fyrir sitt levti á þá lausn. Þessar
tillögur munu bafa verið sendar Trampe greifa, sem þá
var amtmaður i Þrándbeimi, en ekki var frekar að gerl
því sinni.
Um 1830 mun stiftamtmaður bafa bent stjórninni á
þörfina á þinglýsingarlöggjöf. Segir m. a. i bréfi bans,
að ,„Documenter efter de gjeldende Anordninger for-
menes ikkun at kunne med fuld Retsvirking finde Sted
ved Landsoverretten sammested (þ. e. í Reykjavík), men
i Særdelesbed for de fjernere Dele af Landet er forbundet
med saa mange Vanskeligheder at lade Documenter op-
læse ved Overretten, at dette saa godt som aldcles er
12
Timarit lögfræöinga