Tímarit lögfræðinga - 01.01.1960, Qupperneq 24

á þinglýsingarmáli. Frestur til málskots er hér fjórar
vikur í stað tveggja í 199. gr. eml. og auk þess er dóm-
ara heimilað að lengja frestinn, ef sérstaklega slendur á.
B. Um framkvæmd þinglýsingar.
Með þinglýsingarlögunum frá 1928 var lögfest sú mikil-
væga breyting, að skjöl skyldi afhenda þinglýsingardóm-
ara í tveimur eintökum. \rar það ótvírætt merkasta ný-
mæli þeirra laga. Er að sjálfsögðu gert ráð fvrir, að sú
tilhögun haldist í frv. í 5. gr., sem fjallar um þetta
efni, er það nýmæli, að ákveða megi í reglugerð, að
fleira en eitt samrit eða eftirrit skuli fylgja frumriti.
Er m. a. haft í huga, að skjal getur varðað fleiri fast-
eignir en eina, og er þá þörf á fleiri en einu skjali hjá
þinglýsingardómara, ef sú tilhögun væri upp tekin að
nota sérstaka möppu til vörzlu á skjölum liverrar fast-
eignar um sig, svo sem tíðkast í Danmörku, sbr. 10. gr.
3. rnálsgr. frv. 1 5. gr. cr einnig það nýmæli, að dómari
geti krafizt, að islenzk þýðing fylgi þinglýsingarskjali,
sem ritað er á erlent mál, sjá til samanhurðar 40. gr.
laga 85/1936,
í 6. gr. frv. er rætt um ýmsa ágalla, er varða þinglýs-
ingarskjöl, og kveðið á um, hvernig við skuli brugðizt.
Þessir ágallar geta ýmist varðað form skjals eða efni,
svo og heimild útgefanda skjals til ráðstöfunar á þeim
réttindum, sem skjal lýtur að. Agallar þessir myndu
margir varða frávisun að gildandi rétti, en hagur er að
því fyrir þinglýsingardómara, að brýn ákvæði séu tekin
í lög um þessi atriði. Rétt er þó að benda á tvö atriði,
scm eru nýmæli í þessu ákvæði. Ef útgefanda brestur
heimild til að ráðstafa eign með þeim hætti, sem skjal
greinir, er það allt að einu tækt til þinglýsingar samkv.
9. gi’. laga nr. 30/1928, en rita ber á það athugasemd
um heimildarbrest. 1 3. málsgr. 6. gr. frv. segir, að skjali
heri skilmálalaust að vísa frá þinglýsingu ,er svo stendur
á. Eru nánari ákvæði um heimild til útgáfu skjals í 24.,
22
Timarit lögfrœöinga