Tímarit lögfræðinga - 01.11.1983, Qupperneq 44

1974, sem til er vitnað í ákæruskjali". Var beitt 173. gr. a hgl. um
þau. I dóminum segir, að hér hafi verið um innflutning allmikils
magns af hassefnum að ræða og dreifingu gegn háu fégjaldi. Þeir
sammæltust um brotin, sem tóku yfir alllangt tímabil. Annar þeirra
var talinn frumkvöðull að brotum, er þeir frömdu í sameiningu, og
var refsing mismunandi, sbr. yfirlit hér síðar.
Fimmti dómurinn er prentaður í hrd. LIII (1982) :1718. Þar var
maður saksóttur fyrir sjö verknaðaratriði og fimm þeirra voru talin
varða við 173. gr. a hgl., en tvö við lög 65/1974 ein. I hrd. var talið,
að virða ætti brotastarfsemina sem áframhaldandi brot, og var 173.
gr. a beitt um hana í heild sinni, „enda þykir ákæruskjal ekki geta
bundið hendur dómstóla að því er varðar færslu brots til 173. gr. a
almennra hegningarlaga, sbr. lög 64/1974, sem er ekki refsiákvæði
með sérstakri brotalýsingu, heldur geymir hún þyngd refsiviðurlög
við brotum á lögum nr. 65/1974“. Enn fremur segir svo: „Brot ákærða
eru stórfelld og lýsa einbeittum brotavilja. Er hér bæði um innflutn-
ing mikils magns af hassi og marihuana að ræða og í mörg skipti og
umfarigsmikla dreifingu gegn háu fégjaldi. Sammæltist ákærði við
ýmsa menn um framningu brotanna, sbr. 2. mgr. 70. gr. almennra
hegningarlaga". I þessum dómi kemur skýrt fram það mikilvæga for-
dæmi, að dómstólar eru ekki bundnir af heimfærslu brota í ákæru-
skjali til refsiákvæða, þegar val er á milli 173. gr. a hgl. og laga 65/
1974. Vitaskuld þó með þeim fyrirvara að verknaðarlýsing ákæru-
skjals svari til efnis fyrra ákvæðisins.
Sjötti og sjöundi dómur gengu 23/11 og 29/11 1983. Var 173. gr. a
beitt fullum fetum um brotastarfsemi dómfelldu, en þau þóttu fela í
sér samfellda brotahrinu.
VII. 3. Við meðferð fíkniefnamála hefir reynt á ýmis vandamál,
þ. á m. ýmiskonar rannsóknarvanda, sem eigi er unnt að víkja hér
nánar að. Bornar voru brigður á, að lög 77/1970 væru gild refsiheim-
ild, þegar til þess væri litið, að lögin framseldu stjórnvöldum í ríkum
mæli vald til að ákveða, hvaða efni lytu lögunum. Um þá sakarvörn
segir svo í hrd. LXV :219 og 1018: „Tekið er fram, að refsiákvæði laga
nr. 77/1970 eru sett með stjórnskipulegum gildum hætti og verður ekki
hrundið sem gildum refsiheimildum." Sbr. að sínu leyti í allt annars
konar máli ummæli í hrd. XXX:604 (Pretiousmáli). Sjá og um al-
þjóðasamninga og lög 65/1974 hrd. LIII:928. Enn fremur hefir reynt
á mat á því, hvernig fari um brot, framin erlendis og lögsögu íslenskra
dómstóla um þau, svo og hvernig eigi að beita 5. gr. hgl. í því sam-
162