Tímarit lögfræðinga - 01.09.2003, Blaðsíða 53

sérfræðingsins í öðru landi verður, með hliðsjón af 2. málsl. 2. mgr. 4. gr., að
telja líkur á að um samninginn gildi lög þess lands þar sem útibúið er staðsett.
Þá má benda á að ýmsir samningar við sjálfstætt starfandi sérfræðinga hafa ein-
kenni neytendasamninga. I þeim tilvikum verður að taka afstöðu til þess hvort
samningur falli undir 5. gr. laganna sem gildir um neytendasamninga.89
5.2.2.5 Samningar við banka
Ákvæði 2. mgr. 4. gr. gildir einnig um bankastarfsemi þó svo að báðum
aðilum, banka og viðskiptamanni, sé skylt að inna af hendi peningagreiðslur.
Það eru því líkur á að lögum þess lands, þar sem bankinn rekur bankastarfsemi
sína, verði beitt um samninginn.90 Samningar um ábyrgð eða tryggingu eru tald-
ir sjálfstæðir samningar án tillits til aðalskuldarsambandsins. Af þessu leiðir að
ábyrgðarmaður er sá sem innir af hendi aðalskyldu, bæði gagnvart aðalskuldara
og kröfuhafa. Eru því líkur á að um ábyrgðarsamning skuli beita heimalandslög-
um ábyrgðarmanns.91 Þannig verður lögum þeim sem beitt verður um aðalskuld-
arsamband því ekki beitt um ábyrgðarsamning.92 Um neytendasamninga gildir
þó sérregla 5. gr.
5.2.2.Ó Skipti
Ekki er unnt að slá því föstu hvor aðilanna innir af hendi aðalskyldu sam-
kvæmt samningi um skipti. Við ákvörðun þess hvers lands lög gildi um samn-
inginn verður því, með hliðsjón af 5. mgr. 4. gr., að beita reglunni um sterkustu
tengslin. Þó kann að vera að í sérstökum tilvikum sé unnt að ákvarða hver sé
aðalskylda samnings. Þannig má taka það dæmi að samningur um skipti verði
fyrst gerður eftir að í ljós er komið að kaupandinn getur ekki greitt fyrir hlut með
peningum vegna ómöguleika, t.d. takmarkana á rétti til gjaldeyrisyfirfærslna, en
þá sé hægt að ákvarða hver sé aðalskylda. Eru því líkur á að beita skuli lögum
þess lands þar sem atvinnustöð eða aðalstöðvar aðalskuldara eru.93
52.2.1 Verksamningar
Það er verktaki sem innir af hendi aðalskyldu samkvæmt verksamningi. Með
vísan til 2. mgr. 4. gr. er verksamningur talinn hafa sterkust tengsl við það land
þar sem verktaki býr við samningsgerðina eða hefur aðalstöðvar sínar. Ef samið
89 Lennart Pálsson: Romkonventionen, bls. 60.
90 Mario Giuliano & Paul Lagarde: OJ 1980 C 282, bls. 20.
91 Mario Giuliano & Paul Lagarde: OJ 1980 C 282, bls. 21. Sjá einnig AHan Philip: EU-IP, bls.
145 og Peter Arnt Nielsen: Intemational privat- og procesret, bls. 514.
92 Samsvarandi reglu er að finna í 22. gr. sáttmála UNCITRAL um ábyrgðir sem mælir fyrir um,
þegar ekki er samið um lagaval, að beita skuli heimalandslögum ábyrgðarmanns um ábyrgðarsamn-
inginn. Þó er sá munur á þessari reglu og 2. mgr. 4. gr. laga nr. 43/2000 að hún er föst lagavalsregla.
Sjá Peter Arnt Nielsen: Intemational privat- og procesret, bls. 514.
93 Sjá Peter Arnt Nielsen: Intemational privat- og procesret, bls. 514.
161