Árbók Háskóla Íslands

Árgangur

Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1913, Síða 39

Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1913, Síða 39
35 værdifulde Undersögelser over Indvoldsormernes Oprindelse allerede kastet klart Lys over det ægyptiske Mörke Hydatide- sygdommens Pathologie hidtil har været indhyllet i......«, og hann telur reynslu manna á Islandi styðja mál hans, þar sem fjármenn öðrum fremur veikist, og Iofar öllu fögru að leggja fram alla sína krafta til þess að vinna að þvi, að heilsusam- legar aíleiðingar af kenningunni fái að njóta sín á íslandi. Úr efndunum varð minna en skyldi. Að vísu segir hann enn árið eftir, að allir íslenskir læknar muni, að sinni vitund, telja skoðun Eschrichts senni- legasta af öllum, en eftir það dimmir aftur, og það svo mjög, að 1859 skrifar hann, að orsakir sjúkdómsins »endnu er ind- hyllede i et sandt Mörkea1). Það gegnir furðu, hve mjög Jóni Hjaltalín voru mislagðar hendur, svo mætur maður sem hann reyndisl íslandi í mörg- um heilbrigðismálum og læknaskipunarmálinu, með nálega öll afskifti af sullaveikinni. í því máli komu allir gallar hans fram. Hann var að vísu margfróður og áliugasamur, rjett að kalla fram á síðustu stund, i því að fylgjast með í læknis- fræðinni og útvega sjer nýjar bækur; hann var íljótur til að aðhyllast nýjar kenningar, en hann risti ekki djúpt að sama skapi, og um fastheldnina var ýmist of eða van, að minsta kosti að því er sullaveikina snerlir, og í því efni jafnaðarlegast í öfuga átt frá því, sem rjett var. Hann brast vísindalega ná- kvæmni, og í skýrslum hans er tilfinnanlegur skortur á sam- ræmi, og minnisleysi á því, sem hann hafði sjálfur skrifað og skýrt frá. Það verður því að gæla allrar varúðar, ef nota skal orð hans og ummæli, jafnvel um það, sem honum virðist í lófa lagið að bera saman og sannprófa. Sveiflurnar á skoðun hans á eðii sullaveikinnar stafa bæði af þessum göllum hans, og af því að hann skildi aldrei sjálfa kenninguna, að því er sjeð verður, eða þá að minsla kosti um seinan. Þannig segir hann í ársskýrslu sinni fyrir 18662) til heilbrigðisráðsins, að sullaveiki sje hvergi hjer á landi eins algeng og í Skaftafellssýslum, og undarlegt sje, að þetta fari saman og sá siður Skaftfellinga að jeta hrátt hangikjöt. Að honum sje alvara með að álíta, að þessi siður þeirra geti 1) Brjefabók. Landsskjalasafn. 2) S. st. 5*
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88

x

Árbók Háskóla Íslands

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Árbók Háskóla Íslands
https://timarit.is/publication/588

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.