Búnaðarrit - 01.01.1891, Qupperneq 23

19
krapta, en lítið stutt þá náttúrukrapta, sem vernda
gróðurinn og efla, — og einmitt vegna þess er gróður-
inn orðinn talsvert minni nú en liann var í fornöld, ein-
mitt vegna þess hefur landið talsvert „blásið upp“. Það
sem einkum og sjer í lagi er orsökin til þess, að land-
ið er talsvert gróðursnauðara nú en það var í fornöld,
er án alls efa það, að skógarnir hafa eyðilagzt. En þar
sem vjer verðum aðjviðurkenna, að eyðilegging skóganna
sje mönnunum að kenna, þá her allt að sama brunni,
að allur „uppblástur11 landsins, hvort sem hann er held-
ur mikill eða lítill, er mönnunum sjálfum að kenna.. Það
getur verið, að eigi hafi verið unnt að komast hjá því,
að skógarnir eyðilegðust nokkuð, vegna þess að menn
hafi hlotið að nota þá talsvert til heitar, kolagjörðar,
o. fl., en það hefði aptur mátt á ýmsan hátt efla gróður
iandsins, svo að landið í heild sinni hefði eigi „hlásið
upp“. E>að ervonandi, að landsmenn sannfærist um það,
áður en langt líður, hverjar sjeu hinar sönnu örsakir til
þess, að landið hefur eigi svo lítið „blásið upp“; það er
vonandi, að þeim lærist að ganga í rjetta samvinnu við
náttúruna og beina náttúrukröptunum sjer í hag, stemma
stigu fyrir eyðileggingunum og græða þau sár, sem land-
ið hefur fengið. — Og þá mun koma sá tími, að landið
fer að gróa upp. Og landsmenn munu þá sjá og kann-
ast við, að landið er eigi snautt að gæðum, og eigi ó-
björgulegt, ef hyggilega er að farið.
Orsakirnar til þess, að skógarnir hafa eyðilagzt, eru
yfir liöfuð að tala, eins og jeg hefi áður minnzt á, þetta
tvennt: að þeir hafa verið höggnir og notaðir til beitar.
Aldrei hafa skógarnir að líkindum verið eyðilagðir meir
en fyrst eptir að landið byggðist. Þá hafa þeir án efa
verið höggnir meir en nokkru sinni síðar, af því þá var
svo mikið af þeim. Yfir liöfuð að tala mun lítið annað