Búnaðarrit - 01.01.1891, Qupperneq 38

34
sem almennt ganga kaupum og sölum; þannig má úr
mjólk þeirri, sem eigi er neytt á heimilinu, búa til smjör
og osta, og meta svo verð mjólkurinnar eptir því, sem
f'yrir það fæst.
Eitt af því, sem eigi gengur almennt kaupum og
sölum hjer á landi, er hey, og þeir, sem selja það öðru-
vísi en í heyþröng á vorum, eru optast annaðhvort fá-
tæklingar, er gjöra það út úr neyð, eða menn sem tald-
ir eru ráðleysingjar; þetta ber vott um, að það er álit
manna, að það sje óráð að selja hey með því verði, sem
annars er þó talið sanngjarnt, en því að eins getur það
veriðjóráð, að verðið á heyinu sje eigi nógu hátt; í
sömu átt bendir það, að þegar menn eiga fyrir hendi
að flytja burt af ábúðarjörð sínni, þá vilja menn eiga
sem''minnstar heyfyrningar eptir, auðvitað af því að
menn búast eigi við að fá nægilegt verð fyrir þær. Jeg
tel engan efa á þvi að almenningsálit það, sem í þessu
lýsir sjer, er á góðum rökum byggt; jeg er sannfærð-
ur um, að verð það, sem menn almennt setja á hey víða
í sveitum, er langt um minna en vera ber, en þetta
getur verið mjög háskalegt, því við því má búast, að
því minna virði sem menn tolja heyin, því fremur hlíf-
ist menn við, að leggja fram kostnað og fyrirhöfn til
að fá sem mest af þeim; jeg lield, að ef allir gjörðu sjer
ljóst, hversu mikils virði heyin eru, þá mundu menn bæði
vera sjer úti um meiri mannafla við heyskapinn, til þess
að minna þyrfti að verða eptir óslegið, en nú á sjer stað
árlega í mörgum sveitum, og svo mundu menn og leggja
meiri stund á grasræktina, en menn enn gjöra; þótt menn
telji það almennt gott að rækta vel tún sitt, og bæta
það með sljettunum og girðingum, þá er það samt enn
sem komið er víða fremur skoðað sem nokkuð, er sje