Búnaðarrit - 01.01.1891, Side 115

111
ekki Iítið og rýrt fje til Englands, þannig er auðsætt,
að íslendingum er það einnig áríðandi, bæði tii að lialda
markaðinura fyrir islenzkt fje á Englandi og til þess að
hafa sem raestan hag af fjársölunni þangað, og það ætti
með öðru fleira að vera sterk hvöt fyrir oss að kapp-
kosta að hafa sem vænst fje og fara sem bezt með
það.
Alþjóðafundur um landbúnaðarmálefni á að
haldast 7.-—12. sept. í ár (1891) i Haag á Hollandi, þar
sem mætir fjöldi manna úr mörgum löndum; þar á að
ræða um mörg mál, er snerta landbúnað, kennslu í bún-
aði, lán- og vátryggingarstofnanir i þaríir landbúnaðar-
ins, landbúnaðariðnað og áhöld, rjettarreglur um land-
búnað o. s. frv.
Þess konar fundi þykir mönnum ekki mikið fyrir að
halda í öðrum löndum, en vjer vesalingarnir, íslendingar,
höfum ekki einu sinni mannrænu í oss til að halda land-
búnaðarfund fyrir allt landið, þar sem mæti menn úr öllum
hjeruðum landsins, hvað þá heldur meira, þótt auðsætt
sje, að slíkir fundir gætu haft mikla þýðingu.
Að baeta bestakynið er ekki mikið hugsað um
hjer á landi; í því erum vjer sem flestu öðru eptirbátar
annara þjóða, sem leggja mikið kapp á hestarækt; þar
ganga sögur af fyrirtakshestum land úr landi, hvað ínik-
ið þeir hafa unnið inn eigendum sínum á sýningum, við
kappreiðar o. s. frv. í útlendu blaði einu er nýlega
sagt frá graðhesti einum í Danmörku, sem hjet Hamlet
og er nýlega dauður. Víðsvegar að voru leiddar undir
liann hryssur og hafði liann i allt fyljað 1164 hryssur.
Fyrir það og í verðlaun á sýningum hafði hanu alls
geflð eigandanum 21430 króna tekjur.