Búnaðarrit - 01.12.1919, Qupperneq 27

BÚNAÐARRIT
249
væri meb góðu móti að fá, svo sem sýslubúfræðingana
eða aðra hæfa innanhjeraðsmenn.
Aðal-reglan ætti svo að vera sú, ab til sýslusýning-
anna væri ekki farið með önnur dýr en þau, er á undir-
búningssýningu í hreppnum hefðu lilotið hrós eða verð-
laun. Með þessu fengist trygging fyrir því, að á sýslu-
sýningarnar kæmi ekki annað en sæmilega góð og vel
útlítandi dýr. Þetta væri 1 alla staði skemtilegra og líka
vafalaust heilladiýgra en það, sem nú á sjer of mikið
stað, að bændur komi með stórgölluð dýr og ekki vel
með farin á sýningar.
Án efa yrðu slíkar sýningar til að glæða tilfinningu
bænda — og rjettlátan metnað — fyrir því, að vanda
sem mest val og meðferð dýranna, er þeir hafa undir
höndum. En undirstaðan undir því, hve vel vinst áfram
í þessu efni, er sú; live vel telcst að fá menn til að
vilja kappkosta umhœtur.
Til þess að sem almennust not verði af sýslusýning-
unum, er áríðandi að tíminn til þeirra sje heppilega val-
inn og staðurinn vel settur. Takist að velja hentugan
tíma, verður aðsóknin meiri en ella, og til sýningarinnar
kemur bæði íleira af fólki og sýningardýrum. — Sömu
áhrif hefir vel valinn staður. Að slíkum stað verður
miklu meiri aðsókn en að öðrum, sem ekki er vel valinn.
— En hvorttveggja þetta er svo augljóst, að ekki þarf
um það frekar að ræða.
Fram að þessu hafa veiðlaun þau, er veitt hafa verið
á búfjársýningum vorum verið lítil mjög, ef þau eru
borin saman við verðlaun er tíðkast annarsstaðar.
Yerðlaun eru tvent í einu. Þau eru viðurkonning á
gildi dýrsins sem kynbótadýrs, og stuðningur til þess
að halda því áfram til kynbóta. Nú er það vitanlegt, og
augljóst öllum, er við það hafa fengist að halda kyn-
bótadýr, ab miklu dýrara er að halda karldýr en kven-
dýr sömu tegundar. Fyrir þessa sök — meðal annars —
er karldýrunum veitt miklu hærri verðlaun en kven-