Búnaðarrit - 01.12.1919, Blaðsíða 36

256
BÚNAÐARRÍT
sem jeg veit með vissu aS hafl bygt með þessu lagi
var Björn Guðmundsson á Örlygsst.öðum á Skagaströnd
(1913). — í kauptúnum vorum hafa allir bygt á sama
hátt og fyr. Tróð verið óvíða notað. Steinhúsin þar eru
því flest mjög köld og víða raki.
Jóh. Fr. Kristjánsson hefir gert nokkrar breytingar á
þeirri aðfeið, sem jeg ráðlagði upprunalega. Þær hafa
aðallega verið þessar:
1. Þylct veggja hefir verið minkuð. Á fyrsta húsinu,
sem hann bygði, voru ytri útveggir að vísu 23 sm. á
þykt [83/i"), og innri útveggir 9 sm.; en síðar heflr
hann gert útveggi þynnri (minst 8 sm.) og innveggina
um 8—10 sm. Ástæðan til þess að gera innveggina
þykkri var þá sú, að á þeim hvíldi steinsteypt loft. Út-
veggi og innveggi heflr hann bundið saman með járnum
með stiku millibili, eða tæplega það, við hverja mótahæð
(líkl. rúml. 50 sm.).
2. Steypublönduna heflr hann gert að sama skapi
sterkari, sem veggirnir voru gerðir þynnri, og auðvitað
að eins notað mjög smágerða möl eða grófan sand ein-
göngu í þynstu veggina. Við þetta hefir unnist, að
steypan verður tiltölulega vel vatnsheld. Jeg hafði upp-
runalega lagt til að blanda 1 : 3 : 5, en sterkasta steypa
Jóhanns mun vera um 1:2:4 eða því sem næst.
3. Útveggi og innveggi heflr hann steypt báða í senn
til flýtisauka.
4. Sljettun veggja að utan heflr hann slept, að eins
fjalfarið þá með litlu einu af sementsblöndu. Jeg hafði
lítið um þessi atriði getið, að eins tekið fram, að
sljettunarhúð væri mjög svikul á steypuhúsum, en þó dýr.
Um flestar þessar breytingar er gott eitt að segja.
Þykt veggjanna má vera lítil, ef steypan er sterk, og
sterka steypan þolir vatnið ólikt betur en veik. Við þetta
sparast mikill aðflutningur og vinna, en sement eyðist