Búnaðarrit - 01.01.1922, Síða 29

BÚNAÐARRIT
23
Ofnar Nr. 99, 225 B, 247 og 46 B. M., voru allir af
vanalegri ofnagerð, að því fráskyldu, að eldholið í þeim
er mjög stórt, og má því nota til eldsneytis mó, skán
og timbur. Þó vantar í þessa ofna sjerstaka mórist, sem
er nauðsynleg, ef brent er eingöngu mó. — Þessir ofnar
þola ekki að brent sje eingöngu kolum, af því að járnið
í þeim þolir ekki svo sterkan hita, og verður því að
nota annað eldsneyti með, t. d. mó. — í ofni nr. 99
er panna, svo hægt er að steikja og hita í honum.
Ofn Nr. 247 þykir mjer lang-fallegastur, og hann er
mjög einfaldur, svo auðvelt er að halda honum hrein-
unj, og það ætti fólk að taka mikið tillit til.
Jeg vil sjerstaklega benda á tvo ofna, sem voru á
sýningunni, Nr. 230 B og 231. Þessir ofnar eru mjög
hentugir fyrir sveitaheimili, enda hafa þeir töluverða
reynslu hjer á landi. Þeir eru fremur litlir, en með mjög
stóru eldholi, svo þeir henta vel fyrir mó og skán,
sömuleiðis er öll gerð þeirra mjög einföld. Jeg vil benda
á það, að þeir ofnar sem eru margbrotnir, bæði að ytri
og innri gerð, verða fólki sjaldan eins notadrjúgir eins
og þeir einföldu, enda þurfa þeir meiri hirðingu, og erf-
itt að gera við þá, ef eitthvað brotnar.
Tvær eldavjelar, með miðstöðvar-upphitun, voru á sýn-
ingunni. En notagildi þeirra get jeg ekki vel dæmt um,
enda hafa þær lítið verið notaðar hjer á landi, og þetta
fyrirkomulag mjög nýtt. í Svíþjóð var fyrst farið að
nota þær fyrir 6—8 árum, og hafa enn sem komið er
ekki náð mikilli útbreiðslu þar, enda eru sænsku elda-
vjelarnar töluvert margbrotnar, og eg býst við að þær
sjeu ekki endingargóðar. í Danmörku var fyrst farið að
smíða þessar eldavjelar fyrir rúmum tveimur árum, og
Þá naeð töluvert breyttu fyrirkomulagi. Þær eru ein-
faldari og sterkari heldur en þær sænsku, en nota ef til
vill ekki alveg eins vel hitann. — Af eldavjelum frá
Morsö Stöberi eru tvær í Reykjavík, önnur hjá Magnúsi
Th. Blöndahl kaupmanni, en hin hjá Andrjesi Andrjes-