Dvöl - 01.04.1948, Qupperneq 15

D VÖL
77
aftur inn að eldinum, inn í ljós-
birtuna.
„Ég vil fara heim,“ sagði Jason.
„Ég klaga.“
„Ég kann aðra sögu,“ sagði
Nanna. Hún stóð alveg upp við
lampann. Hún horfði á Kaddý á
þann hátt, sem maður horfir upp
á við á prik vega salt á nefinu á
sér. Hún varð að horfa niður fyrir
sig, ef hún átti að sjá Kaddý, en
samt voru augun í henni svona,
eins og í manni sem lætur prik
vega salt.
„Ég hlusta ekki á hana,“ sagöi
Jason. „Ég stappa bara í gólfið.“
„Það er skemmtileg saga,“ sagði
Nanna. „Skemmtilegri en hin.“
„Um hvað er hún,“ sagði Kaddý.
Nanna stóð hjá lampanum. Hönd
hennar var utanum lampann, fyrir
birtunni, löng og brún.
„Þú hefur höndina á glasinu
svona heitu,“ sagði Kaddý. „Er það
ekki heitt fyrir höndina?"
Nanna leit á höndina á lampa-
glasinu. Hún tók höndina burt
með semingi. Stóð kyrr og vatt
höndina eins og henni væri
tjaslað með spotta við úlnliðinn.
„Við skulum gera eitthvað ann-
að, sagði Kaddý.
„Ég vil fara heim,“ sagði Jason.
„Ég á hrökkgrjón,“ sagði Nanna.
Hún leit á Kaddý og síðan á Jason
og síðan á mig og loks á Kaddý
aftur. „Ég á hrökkgrjón.“
„Ég vil ekki hrökkgrjón," sagði
Jason. „Ég vil heldur sælgæti.“
Nanna horfði á Jason. „Þú mátt
halda á pönnunni." Hún var enn
að vinda höndina, langa, slappa og
brúna.
„Jæja þá,“ sagði Jason. „Ég skal
bíða svolítið, ef ég má það. Kaddý
fær ekki að halda á henni. Ég fer
heim, ef Kaddý fær að halda á
henni.“
Nanna bar á eldinn. „Sjáið þið,
hvernig Nanna stingur höndunum
inn í eldinn,“ sagði Kaddý. „Hvað
gengur aö þér Nanna?“
„Ég á hrökkgrjón," sagði Nanna.
„Ég á það til.“ Hún tók pönnuna
undan rúminu. Hún var brotin.
Jason fór að gráta.
„Þarna: Nú fáum við engin
hrökkgrjón," sagði hann.
„Við áttum líka að fara heim,“
sagði Kaddý. „Komdu Quentín.“
„Bíðið þið við,“ sagði Nanna;
„bíðið þið bara. Ég get gert við
hana. Langar ykkur ekki til að
hjálpa mér við hana.“
„Ég held mig langi ekki í þau,“
sagði Kaddý. „Það er orðið of
framorðið.“
„Hjálpa þú mér, Jason,“ sagði
Nanna. „Viltu ekki hjálpa mér,
Jason?“
„Nei,“ sagði Jason. „Ég vil fara
heim.“
„Þei,“ sagði Nanna. „Þei. Sjáið
þið. Sjáið þið bara. Ég get gert við
hana, svo að Jason fái að halda á
henni og rista grjónin.“ Hún náð\
í vírspotta og lagaði pönnuna.
„Þetta heldur ekki,“ sagði Kaddý.