Dvöl - 01.04.1948, Blaðsíða 30

Dvöl - 01.04.1948, Blaðsíða 30
92 DVOL Og eiginmaðurinn stóð sem bergnuminn og aflstola af mætti föðurástarinnar, sem jafnvel tál- dregnir eiginmenn virða. Ef til vill var hann líka á valdi augna henn- ar. Hann missti sverðið, og það kom í fótinn á Carandesi, sem hafði fylgt fast á eftir honum, og það leiddi Kroppinbak litla til dauða. Þessi saga leiðir okkur bölvun hatursins fyrir sjónir. Andrés Kristjánsson íslenzkaði. Nóbelsverhlaunaskáldib 1948 Bókirieimtaverðlaun Nobels á þessu ári liafa nýlega verið veitt, og lilaut þau að þessu sinui enská ljóðskáldið Thomas Stearns Eliot. Eliot er fæddur í Banda- ríkjunum árið ISSS og átti ]>ar Iieima framan af ævi, en árið lí)14 fluttist hann til Englands og hefur dvalið þar síðan. Hann lilaut brezk.'in ríkisborgararétt árið 1927 og er nú búsettur í London. Eliot hefur hal’t mikih áhrif á enska ljóðagerð og enskar bókmennlir á síðari árum bæði með skáldskap sínum og greinum, en hann vrkir einkum ljóð í óbundnu máli og skrilar greinar um bókmenntaleg efni. Fyrstu skáldverk hans frá árunum 1909— 1920 fjalla af hispursleysi og dirfsku um lífsleiða og tilfinningasljóleik samtíðarinn- ar. Eitthvert frægasta kvæði lians nefn- ist The waste land (Hið auða land) og er ort um 1922. Þar er ráðizt luitramlega á það úrræðaléysi og þann andlega sljóleik, er sé samfara menningu nútím- ans, og vöntun á lífstrú og lífsstefnum. A seinni árum hefur Eliot snúizt að leikritagerð og liafa komið út eftir hann leikritin Murder in the eathedral (1935) og The family réunion (1939). I greinum sínum og ritgerðum ræðir Eliot oftast skáldskap og túlkar viðhorf sín í þeim el'num. Hann skýrir.og stUndum þannig ljóð sín. Ljóða- safn hans var gefið út í London árið 1930 og hafði að geyma Ijóð frá ár- mium 1909—1935. A íslenzku hefur a. m. k. verið þýddur kafli úr einu ljóði lians. Er það úr Ijóðinu Oskudagur, og er fyrsta ljóðið í bókinni Annarlegar tungur eftir Anonymus, sem út kom hjá Heimskringlu nú í liaust.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Dvöl

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dvöl
https://timarit.is/publication/619

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.