Dvöl - 01.04.1948, Blaðsíða 16

Dvöl - 01.04.1948, Blaðsíða 16
78 DVÖL „Jú, jú,“ sagði Nanna. „Sjáið þið bara. Þið ætlið að hjálpa mér að afhýða kornið.“ Hrökkgrjónin vóru líka undir rúminu. Við afhýddum þau og lét- um á pönnuna og Nanna hjálp- aði Jason að halda á pönnunni yfir loganum. „Grjónin hrökkva ekki,“ sagði Jason. „Ég vil fara heim.“ „Bíddu við," sagði Nanna. „Þau fara að hrökkva. Hún sat alveg upp við eldinn. Það var skrúfað svo upp í lampanum, að hann var farinn að ósa. „Af hverju skrúfarðu ekki svo- lítið niður í honurn," sagði ég. „Þetta gerir ekkert," sagði Nanna. „Ég hreinsa hann bara. Bíðið þið róleg. Kornið fer að hrökkva eftir andartak." „Ég held það verði ekkert af því,“ sagði Kaddý. „Enda ættum við að fara að leggja af stað heim. Ann- ars verða þau hrædd um okkur.“ „Nei,“ sagði Nanna. „Það fer að hrökkva. Dilsý segir þeim frá því, að þið séuð hjá mér. Ég er búin að vinna ykkur svo lengi. Þeim er al- veg sama, þó að þið séuð hjá mér. Bíðið þið bara við. Nú fer það af stað eftir andartak." Nú fór reykur í augun á Jason og hann að skæla. Hann glopraði pönnuni í eldinn. Nanna náði í blauta dulu og þurrkaði framan úr Jason, en ekki hætti hann að skæla. „Þei,“ sagði hún. „Þei.“ En hann vildi ekki sefast. Kaddý tók pönn- una úr eldinum. „Það er orðið að engu,“ sagði hún. „Þú verður að ná í meiri grjón, Nanna." „Settirðu það allt saman í?“ sagði Nanna. „Já, sagði Kaddý. Nanna horfði á Kaddý. Síðan tók hún pönnuna, opnaði hana og hellti rústinni í svuntu sína og byrjaði að tína úr grjónin með löngu, brúnu hönd- unum sínum, og við hugðum að. „Áttu ekkert meira?" sagði Kaddý. „Jú,“ sagði Nanna; „jú. Sjáðu bara. Þetta er alveg óbrunnið. Við þurfum ekkert annað en —“ „Ég vil fara heim,“ sagði Jason. „Ég ætla að klaga“. „Þei,“ sagði Kaddý. Við hlustuð- um öll saman. Nanna hafði strax hnikað höfðinu í áttina til dyr- anna, augu hennar vóru þrungin af raúðu lampaljósinu. „Þíað er einhver að koma,“ sagði Kaddý. í þessu fór Nanna að hljóða aft- ur, en ekki hátt, hún sat uppi yfir eldinum og dinglaði löngum, brún- um höndunum milli hnjánna og skyndilega spratt fram bleyta á andliti hennar í stórum dropum, sem runnu niður andlitið, og inn- an í hverjum dropa varð elds- bjarminn að dálitlum veltandi logahnetti eins og neista, sem hvarf niður fyrir hökuna. „Hún er ekki að gráta," sagði ég. „Ég er ekki að gráta,“ sagði
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Dvöl

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dvöl
https://timarit.is/publication/619

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.