Dvöl - 01.04.1948, Blaðsíða 54

Dvöl - 01.04.1948, Blaðsíða 54
116 og hugsað með sér, að hann væri hlægileg fígúra, eins og klipptur út úr tízkublaði, með sitt stífa mitti og ávala baksvip, einglyrnið, og göngulagið, sem líktist því, að hann biði stöðugt eftir, að hestur hlypi undir hann. Og nú hafði hann látið hana upplifa þetta, þessa lausn, þessa endurnýjun, þetta kraftaverk. Gamall, ófagur hamur hafði fallið af henni, meðan hún dansaði. Frjáls og óhindruð hafði hún hreyfzt í nýrri rýmd, fundizt hún eiga þar heima með sál og likama. Það var ég, sem dansaði, hugsaði hún, utan við sig. En það er ekki ég, sem sit hér. Frænkur og aðrar frúr um- kringdu hana. Ih, hrópaði fegurð- ardrottning bæjarins. Hann dans- ar yndislega, liðsforinginn, alveg dásamlega, en hugsa sér hvað það er skrýtið, þegar hann allt í einu fer að snúa sér í hring og dansar öfugt við taktinn, gengur eiginlega. En það var eins og þér vissuð bara ekki af því. En ég skil ekki, hvernig þér getið .... Karl Lúðvík leit fast á hana og sagði: „Ef ég bara gæti skilið, hvers vegna þú vilt ekki taka Múll- ers-æfingar á morgnana. Þú ert ó- trúlega úthaldsgóð. Það sé ég á andardrættinum .Og þó voruð þið að í meira en kortér. En þú hefðir samt átt að Vera búin að æfa and- ardráttinn, með hnébeygjum, það DVÖL hefði verið mjög ákjósanlegt. Lof mér að finna púlsinn.“ Hún kippti hendinni reiðilega úr greip hans. Tea frænka, sem stóð henni á hina hönd, andvarpaði. Músíkin hófst að nýju, og eftir dálitla stund kom liðsforinginn í ljós í dyrunum. Hann hallaðist upp að dyrastafnum, krosslögðum örmum, og virtist hugsa um allt annað frekar en svo fráleitan hlut að snúast í hringi úti á gólfi. En viti menn, allt í einu man hann eftir einhverju, gengur inn og hneigir sig og biðst afsökunar á gleymsku sinni. Og hún fann aftur til hinnar sömu lausnarkenndar. Hún gleymdi sjálfri sér í þeim mæli, að mínútum saman hélt hún augun- um iuktum. Er hún opnaði þau aftur, sá hún munninn á Teu frænku. Hún herpti varirnar svo mjög saman, að þær sáust ekki meir, og hitaflekkirnir tveir, sem aðeins komu í ljós af meiri háttar tilefnum, höfðu brotizt fram í kinnar henni. Og þarna sat Karl Lúðvík með einhvers konar upplausn í svipn- um og þerrði svitann af enni sér. Töfrahringurinn var brotinn. Henni fannst hún aftur þung og lömuð. Hún fór meira að segja tvisvar út úr taktinum. Liðsfor- inginn nam staðar, þakkaði fyrir dansinn og fór.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Dvöl

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dvöl
https://timarit.is/publication/619

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.