Dvöl - 01.04.1948, Page 65
D VÖL
127
liðlega. Margt liefur dril'ið á dagana og viða
er komið við, s\ro að varla væri réttlátt al'
lionum að kvarta um fábreytni lífsins.
1 bókinni drepur Steindór á hið helzta. sem
við hefur borið á lífsleið hans, og koma þar
margir við sögu. Bókin er mjög fjörlega rituð
af dirfsku og hispursleysi, sem Steindór á i
ríkum mæli, svo skeknum og fleytifullum. að
stundum flóir út af — og verður þess vart í
þessari bók. En það væri dnuður maður, sem
fyndist þessi bók leiðinleg, er liann væri
setztur \ið lestur hennar. Fjörið er svo
geislandi, frásagnargleðin mikil og leiftur-
ljósum brugðið yfir skemmtilegar skyndi-
myndir. En margt má þó að finna, ef staðar
er numið og betur að gáð. Málið er hirðuleys-
islegt víða, frásögnin ekki hnitmiðuð og laus-
ungarbragur á mörgu. En það er eins og mað-
ur gefi sér ekki tíma Lil að staldra við og veita
þessu athygli í lestrinum. Fótaflýtirinn á
staksteinum móðunnar er svo mikill, að mað-
ur þorir varla að nema staðar af ótta við
að missa af sögunni, sem fram hjá flýgur. Og
ekki trúi ég öðru en flestum þeim, sem taka
sér bókina í hönd þyki gaman og lærdóms-
ríkt að sjá einni mannsævi bregða fyrir í
svipleiftri á einni kvöldstund. bakka bókina,
Steindór. A. K.
KvœSasajn, eftir Guttorm J. Guttorms-
son. Ulgef. Iðunnarútgáfan, Reykjavík.
Iðunnarútgáfan í Reykjavik hefur nú sent
á bókamarkaðinn heildarsafn al' kvæðum
Vestur-Islendingsins, Guttorms J. Guttorms-
sonar. Eru þarna saman komin öll ljóðmæli
skáldsins, sem komu út vestan hal's í sér-
stökum bókum: Jón Austfirðingur og nokkur
smákvæði 190!), Bóndadóttir 1920, Gaman
og alvara 1930 og Ilunangsflugur 1944.
Auk þess eru í safninu nokkur kvæði, sem
áður hafa ekki sézt á prenti.
Formála að kvæðasafninu hefur Arnór
Sigurjónsson ritað greinagóðan og að ýmsu
bráðsnjallau.
Gutlormur J. Guttormsson er fæddur í
Ameríku, 5. des 1878. og er bóndi að al-
vinnu. Hann er eftir aðstæðum eilt hið
allra sterkasta dæmi, sem liægt er að benda
á. um grómagn skáldmeiðsins íslenzka og
lífsþrótt íslenzkrar tungu.
Utgefendur kvæðasalnsins eiga þakkir
skyldar fyrir að hafa gefið íslenzku þjóðinni
belra tækifæri, en lnin áður átti, til ]>ess að
glpggva sig á þessu dæmi.
Stephan G. Steþhansson sag'ði eitt sinn í
liréfi til Guttorms:
„Yfirleitt leiðist mér sá söngleikarinn sizt,
sem grípur oftast og bezL í sem flesta slrengi."
Guttormur grípur í marga strengi. Dæmið
er þess vegna fullkomnara.
Hann yrkir (3. erindi í kvæðinu: Góða
nótt):
- Tak þú, svefn, í ástararma
alla menn, sem þjást og harma.
Legg þinn væng á lukta livarma.
Láttu iillum verða rótt.
Leyf þeim, draumur, lengi að njóla
lífsins, sem i vöku brjóta
skipin sín í flök og fljóta
fram hjá öllu. — Góða nótt!
Þeim, sem framhjá fegurð lílsins
fara í vöku. Góða nótt!
Hann yrkir um eldfluguna:
Og sjálf átlu ljósið, sem lýsir ]>ér bezl,
]ió ljómi við uppsali máni.
Ilve gott er, þá húinið á himininn sezt.
að hafa enga birlu að láni.
Þau hylja sig ljósin og hverfa út i geim.
Það húmar í gervöllum álfum.
En sárfáum leiðina lýsir í heim
það ljós, sem að býr í þeim sjálfum.
Og hann kveður: Sorylegt slys:
Hann upp í sig bára ætlaði að skoða,
en ekki að stofna sér i voða,
sem stundum er nær en ætlað er.
Þá brá honum svo að sjá hið ljóta,
varð sjálfrátt að liopa, en missti fóta
og datt öni kjaftinn á sjálfum sér.
Guttormur .T. Gultormsson kom til Islands
árið 1938 í boði þjóðarinnar. Alþingi veitti
fé til þess að bjóða lionum heim.
Eftir heimkomuna orti hann kvæði, sem