Valsblaðið - 01.05.2002, Qupperneq 40

Grímur var einn þriggja í forystusveit Vals við að Ijúka samningnum við Reykjavíkur-
borg um framtíðarskipulag að Hlíðarenda. Myndin er tekin við undirritun samningsins
en auk hans eru Reynir Vignir, þáverandi formaður Vals, Ingibjörg Sólrún Gísladóttir
borgarstjóri á myndinni og Steinunn Valdís Óskarsdóttir formaður ÍTR. (Mynd ÞÞ)
rétt, að um 40% iðkenda í öllum greinum
innan Vals komu utan þessa hefðbundna
Valssvæðis. Þessi staðreynd staðfestir,
hvað Valur er í eðli sínu öflugt félag. Það
er mikið af krökkum, sem koma úr öðr-
um borgarhverfum til að stunda æfmgar
með Val bæði úr Breiðholti og ekki síður
úr Grafarvogi, sem er athyglisvert. Það
segir meira en mörg orð um það hvað
Valur á stuðningsmenn víða. Valur er í
raun meira en hverfafélag í Reykjavík.
Grunnurinn að velgengni íþróttafélags,
sem hefur afreksíþróttir á sinni stefnu-
skrá, er árangur á vellinum. Skapa þarf
afrekslið, sem nær árangri. Það laðar að
sér áhangendur og stuðningsmenn. Þar
hefst velgengnin. í sögulegu samhengi
hefur Valur algjöra sérstöðu í þessu efni
á landsvísu, hvað varðar árangur í tveim-
ur vinsælustu greinunum, handknattleik
og knattspyrnu. Þetta er sá grunnur sem
við höfum og þurfum að nýta. Félags-
starfið byggist síðan utan um aðdráttar-
aflið, sem afrekslið skapa, gerir það að
verkum að iðkendum fjölgar o.s.frv. Það,
sem við höfum staðið frammi fyrir síð-
ustu 10 árin, sérstaklega hvað varðar
knattspyrnuna, sem er stærsta íþrótta-
greinin bæði innan félagsins og á lands-
og alþjóðavísu, að við vorum lent í nei-
kvæðum vítahring, sem felur í sér, að
með lakari árangri fækkaði iðkendum,
félagsstarfið varð erfiðara og fjárhags-
staðan versnaði. Það þarf gríðarlegt átak
til þess að snúa slíkri þróun við. Ég held
að okkur sé að takast að stöðva þessa
neikvæðu þróun og snúa á rétta braut.
Ég tel mig fínna, að bjartsýni hefur
aukist hjá Valsmönnum og jákvæður
andi svífur yfir vötnum. Við erum komn-
ir aftur í úrvalsdeild í knattspymu karla,
erum með hörkulið í handknattleik karla,
erum að losa okkur undan mikilli
skuldabyrði og sjáum fram á mikla upp-
byggingu á Hlíðarenda. Þessi bjartsýni
og sóknarhugur er nauðsynlegur, til þess
að menn geta snúið málum sér í vil. Þeg-
ar ég kom hingað til starfa á ný í stjóm
knattspyrnudeildar fyrir þremur árum,
fór mikil orka og tími í að takast á við
alls kyns niðurrifstal. Það var með ólík-
indum, hvað mér fannst vera mikill van-
máttur í félaginu. Þá var búið að ganga
illa í nokkum tíma, og það var alveg
sama hvað gert var til að spyrna við fót-
um, það var allt ómögulegt, allt betra
sem hinir vom að gera. Þetta hugarfar
var mér mjög framandi. Þegar ég var
keppnismaður í Val vorum við einfald-
lega bestir, það var ekkert annað til um-
ræðu. Það var ekki inni í myndinni, að
við værum að bera okkur saman við ein-
hver félög úti í bæ hvort sem þau hétu
Akranes, KR eða eitthvað annað. Málið
var, að við vomm félagið, sem allir aðrir
bám sig saman við. Það þarf áfram átak
til að breyta hugarfari okkar í þennan
farveg að nýju.
Við þurfum að bregðast við breyttum
samfélagsaðstæðum og gera það sem
kalla má að „markaðsvæða" félagið. Það
felast miklir möguleikar í því að gera
Knattspymufélagið Val og þau gildi, sent
félagið stendur fyrir, að áhugaverðu
vörumerki. Þar hefur Valur sterka stöðu
með rætur í KFUM og ákveðna for-
vamarímynd sem er mjög mikilvæg. Ég
er klár á, að mörg fyrirtæki vilja láta
tengja sig við slrka ímynd. En fyrirtækin
þurfa líka að vera þess fullviss, að þau
séu að tengjast öflugu íþróttafélagi. Þetta
helst í hendur við. að sá jákvæði við-
snúningur, sem ég nefndi áður, eigi sér
stað. Það vilja allir vera í sigurliðinu.
Við þurfum að gera stórátak til þess að
gera alls kyns Valshluti aðgengilega
Valsmönnum. Valsmenn eiga að geta
fengið bílamerki, húfur, trefla og Vals-
búninga og alls konar hluti sem maður
veit að eru orðnir mjög vinsælir í mark-
aðssamfélagi nútímans. Slíkt gerir vör-
merkið Val meira áberandi. Þetta er
óplægður akur og hugsanleg tekjulind
fyrir félagið.
— Munu hugmyndir um sameiginleg-
ar æfingar milli greina hjá yngstu
flokkunum koma til framkvæmda?
„Slíkar hugmyndir eru ekki komríar til
framkvæmda. Ef til kæmi væru slíkar
hugmyndir aðeins hluti af þeirri stefnu-
mótun, sem við erum að ráðast í fyrir
Val, sem m.a. miðar að fjölgun iðkenda.
Ég hef verið talsmaður þess, að það
verði miklu meira samstarf milli greina
og ég legg á það megináherslu, að Vals-
menn styðji félagið í heild. A félagsvísu
ertu Valsmaður og styður félagið í þeim
greinum, sem félagið stundar. Maður
hefur upplifað það í gegnum tíðina, að
menn segi, að þeir styðji Val aðeins í
einni grein og séu t.d. aðeins Valsarar í
handknattleik eða Valsarar í knattspymu.
Mér fmnst þetta persónulega útí hött.“
Við emm öll með sömu arfleifðina,
sama gildismatið. Það er eitthvað sem
dregur okkur saman í það að vera Vals-
menn. Það er búningur, merki, saga og
hefð Vals sem dregur okkur saman í
þetta félag. Það er alveg sama hvort það
er í 3. flokki kvenna í handknattleik eða
unglingaflokki í körfuknattleik, við erum
öll að vinna að framgangi Vals og að því
40
Valsblaðið 2002