Valsblaðið - 01.05.2002, Blaðsíða 63
Minning
Úlfar Þórðarson, heiðursfélagi í Knatt-
spyrnufélaginu Val er látinn 90 ára að
aldri. Andlát hans bar brátt að og Vals-
mönnum og mörgum Reykvíkingum var
brugið, þegar þeir sáu fána blakta í hálfa
stöng að Hlíðarenda og fréttin um lát
Úlfars spurðist út. Frá því Úlfar kom að
félaginu árið 1946 hafa tengsl hans við
það aldrei rofnað. Valsmenn vita að fé-
lagið var honum alla tíð ákaflega kært.
Ég veit það Ííka að Valsmönnum var Úlf-
ar ákaflega kær og þeir báru alla tíð
mikla virðingu fyrir honum og hans
störfum fyrir félagið.
I mjög fróðlegum kafla í ævisögu Úlf-
ars, sem kom út á síðasta ári, lýsir hann
vel upphafsárum sínum í starfi fyrir Val
og með Valsmönnum. Þar kemur fram að
leitað var til hans sem utanaðkomandi
manns vegna þess að óeining hafði kom-
ið upp innan félagsins og ekki náðist
samstaða um formann. Það var mikið
happ fyrir félagið að hann féllst á að
koma til starfa. Undir hans stjóm og for-
ystu var ráðist í að nýta svæðið að Hlíð-
arenda sem félagið hafði fest kaup á árið
1939 en stríðið hafði komið í veg fyrir
notkun þess. Að mörgu var að hyggja, en
ákveðið var að ráðast fyrst í gerð malar-
vallar fyrir æfingar og keppni. Sá völlur
var vígður árið 1949 og í eigu Vals er
mynd sem sýnir þá saman, Úlfar stoltan
formann félagsins og séra Friðrik Frið-
riksson taka fyrstu spymuna á vellinum á
vigsludaginn.
Síðan rak hver framkvæmdin aðra og
þegar Úlfar hætti sem formaður félags-
ins, tók hann að sér að vera formaður í
framkvæmdanefnd um uppbyggingu á
svæði Vals. Þar fór hann mikinn eins og
áður og á nokkrum árum var reist fyrsta
íþróttahús félagsins. Það stendur enn og
er notað frá morgni til kvölds af ungum
sem eldri Valsmönnum. Með sínum
mikla eldmóði og áhuga hreif Úlfar
marga Valsmenn til dáða og fyllti þá
bjartsýni og krafti til að takast á við
verkefni, sem enginn hafði látið sér detta
í hug áður.
t
Úlfar Þórðarson
fæddup 2. agust 1911 - dáinn 28. febrúar 2002
Fyrir alla sem koma að félagsmálum í
íþróttahreyfingunni er það holl lesning
að kynnast þeim viðhorfum og vinnu-
brögðum sem Úlfar viðhafði í starfi sínu
fyrir Val og íþróttahreyfinguna alla tíð.
Starfi hans fyrir fyrir Val lauk aldrei.
Hann var vakandi og sofandi yfir aðstæð-
um að Hlíðarenda, gróðursetti tré við
knattspymuvellina og flutti þau síðar til,
ef á þurfti að halda og svo mætti lengi
telja. Til viðbótar störfum sínum fyrir Val
var hann síðan um margra ára skeið for-
maður íþróttabandalags Reykjavíkur.
Árið 1981 var Úlfar Þórðarson kjörinn
heiðursfélagi Knattspymufélagsins Vals.
Hann mætti á kappleiki alla tíð og sótti
fundi fulltrúaráðs félagsins vel. Hann tók
virkan þátt í hátíðarhöldum á níutíu ára
afmæli Vals og klippti á borðann þegar
ný skrifstofuaðstaða félagsins var vígð
og mætti síðan til allra atriða afmælis-
dagsins.
Það var Valsmönnum mikið ánægju-
efni að geta tekið þátt í að halda upp á
níutíu ára afmæli hans sjálfs að Hlíðar-
enda, í ágúst 2001. Við það tækifæri
færði fjölskylda hans Val brjóstmynd af
Úlfari sem komið hefur verið fyrir í
húsakynnum félagsins.
Valmenn kveðja látinn foringja og fyr-
ir hönd þeirra flyt ég bömum hans og
öðrum ættingjum innilegar samúðar-
kveðjur. Minningu Úlfars Þórðarsonar
mun verða haldið á lofti á Hlíðarenda.
Reynir Vignir
t
Jón Breiðfjörð Olafsson
fæddur 4. júlí 1945 - dáinn 2. febrúar 2002
Laugardagsmorguninn 2. febrúar sl.
barst okkur félögum Jóns Breiðfjörð
Ólafssonar sú harmafregn, að hann væri
allur. Aðeins þrír mánuðir eru liðnir síð-
an hann greindist með þann illvíga sjúk-
dóm, er lagði hann að velli. Jón Breið-
fjörð varð þannig fyrstur úr okkar stóra
og samheldna hópi, Mulningsvélinni, til
að kveðja þennan jarðneska heim. Þótt
vitað væri að erfið barátta væri framunda
kom andlát Jóns yfir okkur alla sem reið-
arslag.
Snemma á 7. áratug síðustu aldar
hófust þau löngu kynni og einstaka vin-
átta, sem haldist hefur síðan. Að Hlíðar-
enda varð Mulningsvélin til og Jón var
einn hinna traustu félaga, er átti þátt í
frama handboltaliðsins okkar og vel-
gengni. Hann lék með meistarflokki Vals
í mörg ár sem markvörður og þar að auki
allnokkra landsleiki fyrir Islands hönd.
Valsheimilið var enda annað heimili okk-
ar í mörg ár.
Nonni Bí, eins við kölluðum hann til
aðgreiningar frá öðrum Jónum í hópnum,
var einstakt ljúfmenni og gæðasál. Hann
var glaðsinna og gamansamur og lagði
ávallt gott til málanna. Keppnisskap
Valsblaðið 2002
63