Valsblaðið - 01.05.2002, Qupperneq 46

Valur í fararbroddi
Valur hefur alla burði til að vera leið-
andi, á íslandi og í Evrópu, á sviði þjálf-
unar, aðbúnaðar og aðstoðar við ung-
menni. Valur á ennfremur að marka sér
harða afreksstefnu, meta iðkendur á
ákveðnum tímapunkti og vinna mark-
visst að því, með leyfi og í samvinnu við
foreldrana, að búa til afreksmenn. Þótt
við gerum öllum iðkendum jafn hátt
undir höfði, gefum öllum sama tækifæri
í upphafi, munu hinir hæfustu lifa af.
Slíku náttúrulögmáli verður ekki breytt.
Og Valur á að meðhöndla þá einstaklinga
sem „söluvöru“ þótt slíkt orðalag fari
hugsanlega fyrir brjóstið á einhverjum.
Allir metnaðargjamir íþróttamenn vilja
komast að sem atvinnumenn og það eru
miklir peningar í spilinu. Foreldrum er
þetta líka ljóst. Þótt ákveðnir einstakling-
ar séu valdir í einhvem „elítuhóp" er
ekki þar með sagt að þeir haldist þar inni
af sjálfsdáðum — án fyrirhafnar.
Kannski munu aðrir skara framúr á
seinni stigum og komast í hópinn á
kostnað annarra.
Það er gífurlega kostnaðarsamt að
halda úti metnaðargjörnu íþróttafélagi og
að sama skapi eru tekjuleiðir takmarkað-
ar. Til þeSs að fjöldinn geti notið þess að-
búnaðar og þeirrar umgjarðar sem Valur
ætlar að bjóða upp á, er skjótfengnasta
tekjuleiðin að selja leikmenn til erlendra
liða. Allir munu njóta góðs af því, bæði
iðkendur sem halda merki Vals á lofti
innan vallar, sem og þeir sem hafa æft í
frábærum félagsskap um árabil, orðið
sterkari persónuleikar sem finnst að
þeim standi allir vegir færir - þótt þeir
hafí ekki orðið afreksmenn.
Valur er og verður félagið okkar og
framtíð þess er í okkar höndum. Valur er
ekki eitthvert bákn sem húkir sjálfbjarga
undir Öskjuhlíðinni. Valur er ekkert ann-
að en ég, þú og allir hinir. Við erum
hjartsláttur félagsins, sál þess og styrkur.
Án okkar væri Valur ekkert nema saga
um glæsta fortíð. Félagið þarf á okkur að
halda, við þurfum á Val að halda. Við
eigum að sameinast um að Valur haldi
áfram að vera það félag á Islandi, og þótt
víðar væri leitað, sem allir líta upp til og
bera virðingu fyrir — sökum þess að þar
starfar heiðarlegt og metnaðargjamt fólk,
iðkendur sem vita hvaða árangri þeir
vilja ná í lífinu og þjálfarar sem eru and-
legir leiðtogar og fyrirmyndir.
Ijósið
Hvað hefði land vort liðið
hin löngu þúsund ár,
ef Ijósið hefði ei logað,
er líknar — þerrar tár.
Á ísaköldum öldum,
á eymdarmyrkurs braut,
var birtan þín sú bjarta
bót og líkn með þraut.
Kerti’ í hverju koti
kveikti von og trú
en Ijósið, sem oss lýsti
lífsins veg, varst þú.
Enn í dag og áfram
allt til eilífðardags
þú Ijós munt veröld lýsa
til lokasólarlags.
Vér drúpum höfði Drottinn
í djúpri bæn til þín.
Þér þökkum lífið - landið
með litlu börnin sín.
Þetta Ijóð er eftir Valsmanninn Jón Karlsson og
er að finna í bókinni; ,,Ljóð frá liðinni öld“ sem
kom út í nóvember 2000. Ljóðið er ort á páska-
dag 23. apríl 2000 í Mil Palmeras í tilefni af
kristnitökuhátíðinni síðar á árinu.
46
Valsblaðið 2002