Tímarit um uppeldi og menntamál - 01.01.1891, Qupperneq 26

26
þeirra, er fundina sækja. þessir fundir eru að nokkru
leyti sá mælir, sem mæla má eptir, hver uppeldismál
«inkum sjeu á dagskrá, er þeir eru haldnir, því að telja
má víst að slík mál komi þar fram svo framarlega, sem
þau hafa náð nokkrum verulegum þroska í meðvitund
skólamanna, og jafnvel þótt ekki sje nema hjá örfáum
peirra; og venjulega eru það skólaskörungar, að minnsta
kosti í sinni grein, sem þar fjalla um mál pessi. Má
pví búast við að pau sjeu sett fram svo skýrt og greini-
lega, sem kostur er á á peim tíma; og rökstudd svo
^tarlega sem unnt er á pví stigi, sem pau pá eru komin
á. J>ar er athygli þúsunda manna vakin á þeim, og
pær þúsundir vekja athygli annara púsunda á þeim,
og pannig eru pau gjörð að umtalsefni fjölda manna
annaðhvort frá rótum, eða nýjar hliðar peirra.
Kennaramótin eru betur en flest annað löguð til
pess að breiða út nýjar skoðanir á kennslumálum og
vekja nýjar hugmyndir.
A pessum kennaramótum hittast menn frá ýmsum
skólum og af ýmsum þjóðum, og varla getur hjá því
farið, að þeir kynnist nokkuð hverjir öðrum; þar
gefst mönnum frá ýmiskonar skólum einkargott færi á
að bera sig saman um uppeldismál. En einkum er þó
í það varið, að þar gefst mönnum af ýmsum þjóðum
kostur á að hittast, bera sig saman og fræðast hverjir
af öðrum. þegar vjer lítum á þær þjóðir, sem fundinn
sóttu í Kaupmannahöfn, þá hafa þær hver sína skóla-
sögu, og að nokkru leyti hver sitt skólafyrirkomulag og
kennsluaðferðir. XJm allt þetta geta menn dálítið borið
sig saman á fundunum, og gjöra pað lfka. Að vísu
skal jeg ekki fullyrða að allir gjöri pað, en víst er, að
ýmsir gjöra pað, og það einkum fremstu skólamennirnir.
Menn komast í kynni sín á milli, og eiga pví hægra
með að leita sjer síðar upplýsinga um ýms kennsluatriði