Tímarit um uppeldi og menntamál - 01.01.1891, Síða 36

Tímarit um uppeldi og menntamál - 01.01.1891, Síða 36
36 kennslu þá, sem síðasta ping heimtaði. Jeg veit pað fullvel, að nú sem stendur er viða fullervitt að fullnægja peim kröfum; en ef vjer á annað borð álítum námið nauðsynlegt, pá skulum vjer eigi láta erfiðleikana fæla oss, pví að ósigrandi eru peir ekki og hijóta að fara smáminnkandi. Skólasaga Dana og fleiri annara, og jafnvel vor eigin skólasaga, sýniross, að eigi minni örð- ugleikar hafa verið sigraðir, ef að eins hefur verið beitt polgæði, og smám fetum reynt að poka að pví tak- marki, sem lögin hafa sett. Eitt atriði enn pykist jeg geta lesið út úr skólasögu Dana og fleiri pjóða, og pað er, að grundvallaratriði allra skólaframfara og menntunarframfara er að kenn- arar sjeu góðir. En til pess útheimtist aptur einkum pað tvennt: að peir fái menntun til starfa síns, og að peir hafi lífvænleg laun fyrir liann. Eptir pví sem pessu tvennu hefur pokað fram, eptir pví hefur ogskól- unum pokað fram og pjóðunum í heild sinni. Fyrra atriðið, að sjá kennurunum fyrir menntun, ætti ekki að vera ókljúfandi, hvorki fyrir oss nje aðrar pjóðir, enda hafa flestar eða allar pjóðir álfu vorrar unnið mjög mik- ið að pví starfi, að mennta kennara sína, og nú er pó víðast eða allstaðar sterk hreyíiug í pá átt, að auka kennaramenntun enn að nýju. þar erum vjer allra aptastir að vissu leyti. J>ó er eigi með pessu sagt, að kennarar vorir sjeu óhæfir til kennslustarfa; en tvennt er víst, bæði að vjer heimtum enga trygging fyrir hæfi- legleikum peirra, og að peir mundu almennt verða enn hæfari til hans en peir nú eru, ef peirfengju viðeigandi menntun, og mjög pótti peim skólamönnum, sem jeg átti tal við í sumar, kynlegt að heyra, að vjer hefðum enga sjerstaka kennaramenntun. Er peir heyrðu að al- pýðukennarar vorir væru sumir stúdentar, sumir gagn- fræðingar og sumir sjálfmenntaðir menn, pá var viðkvæð-
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Tímarit um uppeldi og menntamál

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit um uppeldi og menntamál
https://timarit.is/publication/134

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.