Uppeldi og menntun - 01.07.2006, Síða 59


Rét­t­mæt­i rannsók­nar
í rannsóknum sem þessari er alltaf hætta á að niðurstöður gefi ekki rétta mynd af því
sem gerðist. í þessari rannsókn vorum við ekki hlutlausir rannsóknaraðilar því að við-
fangsefni rannsóknarinnar var okkar eigið hugverk. Líklegt verður að teljast að slíkir
rannsakendur séu næmari fyrir jákvæðum vísbendingum en neikvæðum varðandi
viðfangsefnin. Nærvera okkar í þau fimm skipti sem við tókum þátt í verkefnunum og
upptakan á myndband hefur líklega haft einhver áhrif á það sem gerðist. í fyrirlestri
sem leikskólakennararnir héldu til að segja frá reynslu sinni af verkefninu kom fram
að í byrjun þótti þeim það óþægilegt að hafa myndbandsvélina í gangi og einnig að
við værum þarna en það vandist að þeirra sögn. Þátttaka okkar í verkefninu og vinn-
unni með börnunum hjálpaði til við þetta (anna María aðalsteinsdóttir o.fl., 2005).
Börnin vissu einnig mjög vel af myndbandsupptökuvélinni, en ekki var að sjá að það
truflaði þau neitt. Loks má nefna að leikskólastjórinn studdi verkefnið vel og kennar-
arnir voru virkir þátttakendur í þróun verkefnanna og í persónulegu samstarfi við
okkur, aðalhöfunda verkefnanna. Þessi atriði eru líkleg til þess að hafa jákvæð áhrif á
reynsluna af verkefnunum.
Með því að gera sér grein fyrir þessum atriðum má ef til vill draga úr áhrifum
þeirra á rannsóknina. Við höfum gert eins heiðarlega tilraun og okkur er unnt til að
meta Vísindaleikina, bæði kosti þeirra og galla, en vitaskuld verða niðurstöðurnar
byggðar á okkar sýn á gögnin. annað sem gerir niðurstöður þessarar rannsóknar trú-
verðugri og traustari er það að mikil samsvörun kom fram í gögnum sem safnað var
á mismunandi hátt og frá ólíkum aðilum.
nið­urstöð­ur
Á­hugi barnanna og ánægja af verk­efnunum
í vettvangsnótum kennara, myndböndum og vettvangsathugunum okkar kom fram
að langflestum barnanna fannst verkefnin mjög skemmtileg. Sömuleiðis sögðu mæð-
urnar sem svöruðu spurningalistanum að börnum þeirra hefði þótt mjög gaman í
Vísindaleikjunum. „Leikföngin“ sem notuð voru í Vísindaleikjunum voru greinilega
spennandi. Þetta er efniviður sem hægt er að nota á margvíslegan hátt og kom í ljós
að börnunum datt í hug að gera ýmislegt við hann sem okkur og kennurum barnanna
hafði ekki hugkvæmst. Hjá leikskólakennurunum hefur komið fram að í framhaldi af
skipulögðum Vísindaleikjum hafa börnin sóst eftir að fá að leika sér að þeim „leikföng-
um“ sem voru notuð og að börnin hafa beðið um að fara í Vísindaleiki.
Börnin voru mjög dugleg að prófa sig áfram með efniviðinn og gerðu þær tilraunir
sem kennararnir beindu athygli þeirra að en einnig sínar eigin tilraunir og léku sér
með efniviðinn á eigin forsendum. Dæmi um eigin tilraunir var þegar einn drengur
setti tvö bretti hvort á móti öðru þannig að bíllinn fór fyrst niður annað brettið og síð-
an upp hitt. annað slíkt dæmi var um dreng sem bjó til veggspegil með því að flétta
saman ræmur af speglafilmu sem beyglaðist sitt á hvað þannig að spegilmyndirnar
HaUkUr aras­on, kris­tín norð­daHl