Búnaðarrit - 01.01.1967, Side 96
88
BÚNAÐARRIT
þessum málum, ef gróðurhúsagarðyrkjan á að þróast
eðlilega, og til samræmis við það, sem annars staðar ger-
ist. Er það staðreynd, sem ekki verður umflúin, að ís-
lenzk gróðurhúsagarðyrkja í dag stendur að mörgu leyti
langt að baki gróðurhúsagarðyrkju í öðrum löndum, en
það þyrfti hún ekki að gera, ef hún nyti aðstoðar, sem
gerði henni kleift að rétta úr kútnum.
n. Leiðbeiningastarfsemin
Starf mitt á þessum vettvangi var með líku móti og und-
anfarin ár. Ég ferðaðist nokkuð mikið að vanda, og heim-
sótti bæði garðyrkjubændur og áhugafólk um garðyrkju,
sem farið hafði fram á leiðbeiningar og aðstoð. Alls var
ég fjarvistum utan Reykjavíkur í 122 daga. Eins og endra-
nær, gekk mér illa að sinna garðyrkjubændum eins og
þeir telja sig með þurfa. Er mér vel ljóst, að þetta verður
aldrei gert til fullnustu nema til komi ráðunautur, sem
hefur eingöngu það verkefni að leiðbeina þeim, enda er
rekstur þeirra það sérhæfður, að það er enginn skyld-
leiki með honum og garðyrkju almennings, nema í nafni
einu. Flestir munu þó viðurkenna, að hvort tveggja eigi
það mikinn rétt á sér, að kappkosta verður að efla báðar
greinar, hvaða leiðir sem kunna að verða valdar til þess
að sækja að því marki.
Hvað viðkemur ylræktun, þá tel ég rétt, að hér komi
fram, að það er að skilja, að garðyrkjubændur greinist
nú orðið í tvo liópa, þegar um er að ræða leiðir til að
efla leiðbeiningaþjónustu þeim til handa.
Annar hópurinn virðist bera þær óskir í brjósti, að
leiðbeiningaþjónustan í ylrækt verði á vegum, eða innan
vébanda, Búnaðarfélags Islands, eins og verið hefur til
þessa, og sótt hefur verið fast af samtökum garðyrkju-
hænda að efla á undanfömum áram.
Hinn hópurinn virðist vilja kljúfa þessa starfsemi garð-