Búnaðarrit - 01.01.1967, Page 163
SKYRSLUR STARFSMANNA
155
yfir Tungná á ferjunni li já Haldi, og gekk ferðin vel, þótt
við yrðum oft að fara af bílslóðinni og þræða holt og
liæðir vegna aurbleytu, því klaki var ekki farinn úr jörð.
Vitað var um greni í Sóleyjarhöfða og annað við Ey-
vindarkvísl, sem fjárleitarmenn fundu fyrir fáum árum.
Við komum að háðum þessum grenjum, en refir voru
þar engir. Greinilegt var, að þeir liöfðu mjög oft leitt út
í Eyvindarkvíslargreni, því segja má, að lag af mismun-
andi gömlum fuglabeinum hafi verið í sandinum fram-
an við grenið.
Enn var lialdið í norðurátt, og nú fóru að sjást refa-
slóðir meðfram kvíslum, sem renna í Þjórsárverin, og
klukkan 2 um nóttina fundum við bústað þessara öræfa-
búa í Hreysisöldu. Um tvölevtið daginn eftir höfðum við
unnið grenið að fullu, tvö fullorðin dýr, frekar ung, feit
og falleg, og fjóra livolpa um fjögurra vikna gamla, sem
voru einnig mjög fallegir í Iiárafari, .en þarna er gott til
fanga, því stutt er í gæsavörpin, enda sáust þess greini-
leg merki, því fjöldi gæsarunga, bæði Iieilir og upp-
étnir, voru við grenið. Síðan leituðum við norður fyrir
Hreysiskvísl, en fundum þar engin merki eftir refi og
héldum svo til haka á bílslóð, sem liggur að Jökulheim-
um. Við Hraunvötn komum við að greni, sem sýnilegt
var, að refafjölskylda hafði yfirgefið fyrir skömnni
(sennilega flúið vegna umferðar).
Gömul greni eru við Veiðivötn, og Iiéldum við þessu
næst þangað, en urðum einskis vísari. Áfram var haldið
og farið suður fvrir Þórisvatn, en í hrauninu við ósinn
urðurn við varir við dýr. Nokkuð leituðum við á þessu
svæði, en fundum engar líkur fyrir greni, þar sem leið
okkar lá. Víðátta er þarna mikil og ein dagstund fljót að
líða, svo að greni gátu auðvitað víða leynzt.
Við hættum við að fara í Þóristungur, þar sem melar
voru ótrvggir og við aðeins á einum bíl, talstöðvarlausum.
Við Köldukvísl litum við eftir dýraförum, en urðum