Búnaðarrit - 01.01.1967, Síða 260
252
BÚNAÐARRIT
fara í strand, ef verðbólgan fær að vaxa liér mun hrað-
ar en í viðskiptalöndum vorum. Nú virðist röðin komin
að sjávarútveginum. Hvað hann hefur getað staðið af
sér verðbólguóráðið undanfarin ár, má þakka frábærum
aflaárum í röð, sainfara ört bækkandi verðlagi á fram-
leiðsluvörum sjávarútvegsins erlendis. Stöðvun verðbólg-
unnar og síðan skipulögð veröhjöðnun er það eina, sem
getur bjargað afkomu útflutningsatvinnuveganna til
frambúðar. Gildir það jafnt um landbúnað sem aðrar
atvinnugreinar, sem þurfa að selja framleiðslu sína er-
lendis.
Skammsýnir menn eru oft fljótir að fordæma atvinnu-
greinar, sem eiga í tímabundnum erfiðleikum, einkum
ef aðrar atvinnugreinar ganga vel á sama tíma. Vegna
þess live sjávarútvegurinn hefur staðið sig betur en land-
búnaöurinn undanfarin ár við framleiðslu fyrir erlend-
an markað, bafa sumir talið nauðsyn að fækka bændum
og skipuleggja landbiinaðinn þannig, að ekki verði fram-
leitt meira af búvöru en þarf til neyzlu innanlands. Slíkt
væri liið mesta óráð af eftirtöldum ástæðum. / fyrsta lagi
er þjóðarnauðsyn að framleiða nóg af búvöru fyrir lands-
menn, og það verður ekki gert í erfiðum árum nema
verulegur afgangur verði í góðærum. / öSru lagi er bund-
ið mjög mikið fastafjármagn í landbúnaðinum í mann-
virkjmn og ræktun, sem stendur ekki aðeins vaxtalaust,
lieldur verður ónýtt, ef jarðir fara í eyöi. Það er auð-
vehlara að leggja báti eða loka verksmiðju um nokkurt
skeið, þótt illt sé, beldur en yfirgefa vel uppbyggðar
jarðir og eyðileggja bú. / þriSja lagi er því miður engin
vissa fyrir því, að ætíð gangi svo vel fyrir öðrum at-
vinnugreinum, sein framleiða til úlflutnings, að ekki
verði full þörf á að bafa auðselda búvöru eins og kjöt,
ull, liúðir og skinn til útflutnings og gjaldeyrisöflunar.
En á meðan landbúnaðurinn á í þeim tímabundnu
erfiðleikum, sem hann hefur átt í síðustu árin, með að
fá viðunandi verð erlendis fyrir þann hluta búvörunn-