Búnaðarrit - 01.01.1967, Blaðsíða 262
254
BÚNAÐARRIT
bóndinn þarf í meðalári. Bezti varasjóður landbúnaðar-
ins eru lieyfyrningar í góðri geymslu. Hey stórskemmast,
standi þau úti til lengdar, og litlu blöðurnar taka allt of
lítið fóður, einkum eftir að súgþurrkun varð almenn.
Býlum þarf ekki að fjölga í svipinn, en það þarf að
sporna við því, að notliæf framtíðarbýli séu látin fara í
eyði, en því miður fóru mörg slík býli í eyði í ár.
Margir bændur bafa ætíð drýgt tekjur sínar með vinnu
við annað en sjálfa búvöruframleiðsluna. Það eiga þeir
enn að gera, sem eiga auðvelt með það, livort lieldur
verið er að nýta hlunnindi viðkomandi bújarða eða
stunda arðgæfa vinnu í nágrenninu. Það er gagnlegt að
framleiða fleira í sveitum landsins en nautgripa- og sauð-
fjárafurðir eða garðávexti. Það er blátt áfram æskilegt,
að fólk, sem stundar aðra atvinnu en búskap, eigi beima
í sveitum, á það við um kennara, byggingariðnaðarmenn,
bílstjóra og ýmsa aðra, sem vinna þjónustu- og embættis-
störf í dreifbýlinu. Svo má ekki gleyma því, að ár og vötn
á Islandi eru mikilsverð náttúruauðæfi, sem bújörðum
bafa fylgt frá því fyrsta bér á landi. Þau náttúrugæði
liafa verið og eru notuð til ómetanlegra bagsbóta fyrir
bændur, en trú mín er sú, að í náinni framtíð eigum
við eftir að stórauka not af þessum náttúrugæðum með
lax- og silungseldi, með því að bera á vötnin, með því
að kynbæta laxinn og silunginn, ekki síður en búféð.
Þessum málum þarf að sinna meira í framtíðinni en
liingað til, þótt ýmislegt gott bafi verið gert til þessa.
Félagssamtök bænda þurfa að taka þessi mál í sínar
Iiendur og fá ríkið til að veita vísindalega aðstoð í þess-
um efnum eins og á öðrum sviðmn landbiinaðarins.
Við skuluin hafa það hugfast, að við verðum að byggja
afkomu okkar á því að nýta náttúrugæði landsins og
sjávarins kringum það í nútíð og framtíð, og það er
skylda okkar að vernda þessi náttúrugæði og auka þau
ineð öllum tiltækum ráðum.
Bilað í ársbyrjun 1967.